کتاب هایی درباره تاریخ، روان‌شناسی، علوم اجتماعی و ادبیات
کتاب های «کارگران و انقلاب ۵۷»، «آدام اسمیت در پکن»، «خویشتن دومیلیون‌ساله»، «مفهوم تاریخ»، «حالا دقیقا نیمه‌شب است» و «پنهان در خانه دیوانگان» منتشر شده‌اند.
کتاب «کارگران و انقلاب ۵۷» نوشته آصف بیات با ترجمه محمد دارکش در ۲۲۴ صفحه با شمارگان ۱۰۰۰ نسخه و قیمت ۵۸ هزار تومان در نشر اختران منتشر شده است.
در نوشته پشت جلد کتاب می‌خوانیم: این کتاب روایتی است از نقش کارگران در انقلاب ۵۷. تمرکز آن بر شوراهای کارگری در کارخانه‌های بزرگ کشور است. آصف بیات در این کتاب نشان می‌دهد چگونه کارگران کشور با اعتصابات گسترده خود چرخ اقتصادی رژیم شاه را متوقف کردند و از این طریق در پیروزی انقلاب سهیم شدند. در عین حال، همین کارگران در فردای انقلاب مدیریت بسیاری از کارخانه‌های کشور را در دست گرفتند و با تشکیل شوراهای کارخانه اجرای امور را از طریق تصمیم‌گیری‌های جمعی و از پایین به پیش بردند. این کتاب تنها کار تحقیقی جدی است که در سال‌های اولیه انقلاب از طریق مطالعه میدانی درصدد درک و تحلیل پدیده شوراها برآمده است. این مطالعه بخشی از زوایای انقلاب ۵۷ را روشن می‌سازد. این‌که در آن لحظات سرنوشت‌ساز در لایه‌های پایین جامعه، به‌خصوص کارگران کارخانه‌ها، چه می‌گذشت و معنای انقلاب در عمل برای آن‌ها چه بود.
همچنین کتاب «آدام اسمیت در پکن: تبارهای قرن بیست و یکم» نوشته جووانی اریگی با ترجمه سیدرحیم تیموری در ۳۹۲ صفحه با شمارگان ۷۵۰ نسخه و قیمت ۹۰ هزار تومان در نشر یادشده عرضه شده است.
در نوشته پشت کتاب آمده است: کتاب «آدام اسمیت در پکن: تبارهای قرن بیست و یکم» حاصل ژرف‌اندیشی در مباحث دو اثر قبلی یعنی «قرن طولانی بیستم» و «آشوب و راهبری در نظام جهانی مدرن» است. این کتاب بر دو تحول مهم تأکید دارد که هریک به نوبه خود بر سیاست، اقتصاد و جامعه جهانی تأثیرگذار هستند: نخست، خیزش و افول پروژه نومحافظه‌کاران قرن جدید آمریکایی؛ دوم، ظهور چین به عنوان پیشگام رنسانس اقتصادی شرق آسیا. بدون این‌که از مشارکت بازیگران دولتی و غیردولتی موثر بر این دو تحول بنیادی غافل شویم و نقطه عطف تحلیل ما چین و آمریکا به عنوان بازیگران اصلی تغییرات نوپدید جهانی هستند.
هدف اصلی کتاب ارائه تفسیری خاص از تغییر در موقعیت کانونی اقتصاد سیاسی جهانی از آمریکای شمالی به شرق آسیا در پرتو نظریه توسعه اقتصادی آدام اسمیت است، چراکه تفسیر ارائه‌شده از سوی وی در کتاب ثروت ملل بر دامنه چنین تغییر جهان‌گستری پرتو می‌افکند. این هدف دوسویه در سرتاسر این کتاب دنبال شده. من تمام تلاشم را به کار بردم تا مطمئن شوم خوانندگان تا جایی‌که می‌توانند حداقل مطالب عمده یکی از دو استدلال کلی کتاب را – جابه‌جایی موقعیت کانونی اقتصاد سیاسی جهانی به شرق آسیا و بازخوانی مباحثات ثروت ملل – فراگیرند.
دیگر کتاب منتشرشده در نشر اختران، «خویشتن دو میلیون‌ساله: تحلیل کهن‌الگوی «خویشتن» یونگ» نوشته آنتونی استیونز با ترجمه مرجان مهدی‌پور است که در ۱۷۴ صفحه با شمارگان ۷۵۰ نسخه و قیمت ۴۰ هزار تومان راهی بازار کتاب شده است.
در پشت جلد کتاب نوشته شده است: رویکرد روان‌کاوانه به زندگی بر باور به ساحت ناخودآگاه بنا شده است، اما راجع‌به چیستی این ساحت اختلاف‌نظرهای گسترده‌ای وجود دارد که به انشعاب‌های اساسی در مکتب روان‌کاوی دامن می‌زند. ساحت ناخودآگاه از منظر فرویدی جنبه پست‌تر وجود ماست، انسانی بدوی و کودکی تربیت‌نشده که گرچه در اسارت خودآگاهی مدرن ما قرار دارد، طی زمان بیداری ما اعتراض خود را با علائم روان‌نژندانه و به کمک مکانیزم‌های دفاعی بروز می‌دهد… در حالی که در دیدگاه یونگی، این ناخودآکاه شخصی ماست که حاوی امیال مهارگسیخته و هوس‌های کودکانه‌مان است ولی ناخودآگاه جمعی ما حاوی «غایت آمال» ما، غرایز فرهنگی‌مان و سرچشمه فهمی وسیع و «فرافردی» از زندگی و زاینده بصیرت‌های عمیق و هنر متعالی است.
بنابراین، این‌که ساحت ناخودآگاه را ساحتی برتر از خودآگاهی بدانیم، در حوزه روان‌شناسی معاصر، دیدگاهی یونگی است. در عصر پیش‌مدرن چنین نگاهی غالب بود.
در جریان روان‌شناسی پساصنعتی، کارل گوستاو یونگ بود که دوباره ساحت پررمز و راز رویاها را ساحتی علیا دانست. یونگ می‌گوید: «از نظر فروید، ناخودآگاه ما همچون مهدکودکی است، من هم اعتراف می‌کنم که در درون خودم مهدکودکی دارم، اما حجم آن در مقابل حجم عظیم تاریخ ناچیز است.» نظر یونگ این است که تمام دستاوردهای تاریخی بشر در ناخودآگاه علیای ما انباشته شده‌اند… کتاب ارزشمند «خوشتن دومیلیون‌ساله» آنتونی استیونز شرح همین نگاه است. |از مقدمه دکتر محمدرضا سرگلزایی بر ترجمه فارسی|
همچنین کتاب «مفهوم تاریخ: واژه‌ها و روش‌ها» نوشته عبدالله عروی با ترجمه سیدمحمد آل‌مهدی در ۲۸۶ صفحه با شمارگان ۷۰۰ نسخه و قیمت ۶۸ هزار تومان در نشر اختران در دسترس مخاطبان قرار داده است.
در پشت جلد کتاب می‌خوانیم: تاریخ چیست؟ مورخ کدام است؟ خبر، روایت، رویداد، واقعه، پیشامد، سند، گواه، نشانه، چه معنایی دارد؟ آیا مورخ خبر را که توصیف شفاهی رویداد است، آن‌چنان که هست ثبت می‌کند؟ در این صورت چه تفاوتی میان مورخ و روزنامه‌نگار یا میان تاریخ طبری و تاریخ ابن‌خلدون است؟ اساسا هر خبری می‌تواند مواد خام مورخ باشد یا تنها رویدادهای بااهمیت رویدادهای تاریخی هستند؟ تاریخ ثبت گذشته است یا این‌که «گذشته مرده و از میان رفته» و «تاریخ ساخته و پرداخته مورخ» است؟ کتاب پیش رو همه این مفاهیم را به چالش کشیده است.
«حالا دقیقا نیمه‌شب است» (روایتی در سه طبقه) نوشته بهنام یوسف‌پور هم در ۲۰۶ صفحه با شمارگان ۷۵۰ نسخه و با بهای ۴۸ هزار تومان در نشر یادشده راهی بازار کتاب شده است.
در پشت جلد کتاب می‌خوانیم: بیرون از حادثه ایستادن تضمین امنیت و سلامت نیست. ربطی به این ندارد که کجای تاریخ ایستاده‌ای؛ حادثه کار خودش را می‌کند. چنگ می‌اندازد و یقه‌ات را می‌گیرد و سرت را می‌کوبد به طاق. گیجی و گنگی سایه می‌شود و تمام عمر دنبالت می‌آید. شهر به شهر و خیابان به خیابان و کوچه به کوچه هم‌پایت می‌شود و آخرسر، میان طبقات و راه‌پله ساختمانی که ردی و نشانی روی نقشه ندارد، همه‌ات را فتح می‌کند. این، روایت متقاطع سه داستان است که آدم‌هاش از سه جای تاریخ زخم خورده‌اند و هنوز هم صدای نفس‌هاشان از این ساختمان می‌آید.
همچنین «پنهان در خانه دیوانگان» نوشته دیدیه دنینکس با ترجمه قاسم روبین و لؤلؤ شقاقی در ۸۵ صفحه با شمارگان ۱۰۰۰ نسخه و بهای ۱۷ هزار تومان در نشر اختران در دسترس مخاطبان قرار گرفته است.
در نوشته پشت جلد کتاب آمده است: روایت این کتاب مبتنی است بر مستنداتی پیرامون ایام اشغال فرانسه از جانب آلمان نازی. در سال ۱۹۴۳ در آسایشگاه سن آلبان شهر لوزر فرانسه، دو پزشک روان‌شناس بر آن می‌شوند تا در بدو امر دور از چشم مجانین، حلقه‌ای تشکیل دهند برای حمایت از نهضت مقاومت. در طول عضوگیری چند رزمنده را در آسایشگاه پناه می‌دهند، در بین‌شان زنی هم هست، مبارزی یهود به اسم دُنیز، در کنار پل اِلوآرِ شاعر و همدلش نوش و شماری از مشاهیر هنر و ادب. در این آسایشگاه چند هنرمند مجسمه‌ساز علاوه بر تولید آثاری، با شعرا به بحث و مجادله می‌پردازند. نتیجه کار، شکل‌گیری نحله‌ای است که بعدها موسوم می‌شود به هنر خام.
گفتنی را اما دنیز می‌گوید، به نقل از پل الوآر و به مصداق خلاف‌آمد عادت: کلام مجانین تضمینی است برای سخن شعرا.
منبع: ایسنا
مرتبط:
