صحبت با کودک درباره طلاق چگونه باشد صحیح است؟

کودکان نیاز دارند که والدینشان به آن ها بگویند که قصد جدایی دارند، آن ها معمولاً نیازی به دانستن علت این جدایی ندارند، زمانی که با کودکان خود در مورد جدایی صحبت می کنید، آن را ساده نگه دارید و بر روی حقایق اصلی و عینی متمرکز باشید، سعی کنید مباحثات خود را برای آینده متمرکز کنید، برنامه ریزی برای آینده را شرح دهید و توضیح دهید که چگونه ممکن است اوضاع بهتر شود.

به آن ها در مورد عشق پدر و مادریتان بگویید، تحقیقات نشان می دهد که در معرض قرار گرفتن کودکان درباره مسائل جدایی و تعارض بین والدین، برای آنها بد است، زمانی که والدین کودکان را در جزئیات منفی امور شخصی خود دخیل می دانند، رابطه شان با آن ها بد خواهد شد، همچنین به توانایی کودک برای عملکرد خوب آسیب می رساند، هرچه کودکان کمتر در معرض جدایی و مشکلات قرار بگیرند، برایشان بهتر است.

راه و روش صحیح صحبت با کودکان در مورد طلاق

۱٫ با نزدیک شدن به آن ها، یک صحبت خوب داشته باشید.

درباره طلاق با فرزندان خود صحبت کنید.، بدترین کاری که می توانید انجام دهید این است که طوری رفتار کنید که گویی هیچ اتفاقی بین شما دو نفر رخ نداده است، حتی اگر احساساتی در مورد همسر سابق خود داشته باشید، این به این معنا نیست که شما باید کودک خود را از این موضوع دور کنید، برای صحبت های مجدد با کودکان خود آماده باشید، حتی اگر در ابتدا خیلی صحبت کرده باشید، باز هم به بچه هایتان بگویید که هر وقت لازم بود می توانند درباره طلاق با شما صحبت کنند.

شما گاهی اوقات از کودکان خود سوال می کنید که چطور با هم کنار می آیند.، هنگامی که گاهی مکالمه را مطرح می کنید، این کار به آن ها پیام می دهد که خوب است درباره طلاقتان صحبت کنید.

 

۲٫ خشم و ناامیدی کودکانتان را بپذیرید.

• به این گوش کنید که کودکان شما چه احساساتی دارند و بدانید که برای آن ها طبیعی است که این احساسات را داشته باشند.
• با کودک خود در مورد ترس هایشان صحبت کنید.
• به کودکان خود اجازه دهید که اگر لازم بود گریه کنند.
• همیشه یک گوش شنوا برای نگرانی های کودک خود باشید.

۳٫ هیچ کس مقصر نیست.

دقت کنید که فرزندان تان باید بدانند که طلاق شما تقصیر آن ها نیست، آن ها علت واقعی طلاق را نخواهند دانست، بنابراین ممکن است متوسل به سرزنش کردن خودشان شوند، آن ها حتی ممکن است این باور را داشته باشند که می توانند کاری برای ازدواج مجددتان انجام دهند، به آن ها کمک کنید تا با این احساسات کنار بیایند، حتی اگر شما باور داشته باشید که کسی مقصر طلاقتان است.

مهم است که انگشت اشاره یا احساسات عصبانیتان را دور از کودکان خود نشان دهید، صرف نظر از احساساتتان نسبت به همسر سابق خود، به کودکان تان اجازه دهید تا رابطه مثبتی با والدین خود داشته باشند و به آن ها نشان دهید که به آنها اعتماد دارید که می توانند با تغییرات سازگار شوند.

۴٫ بگذارید کودکانتان بدانند که مادر و پدرشان هنوز آن ها را بسیار دوست دارند.

با تمام تغییراتی که در زندگی فرزندتان ایجاد می شود، آن ها باید بدانند که یک چیز – مهم ترین چیز – یعنی دوس داشتن آنها تغییر کردنی نیست و به یاد داشته باشید که به کودکان خود محبت زیادی بدهید.

۵٫ ارائه ثبات.

اگر چه ممکن است تغییرات قابل توجهی رخ دهد، مانند جابجایی، اما تلاش برای حفظ روال معمول آشنا کودکان تا جایی که ممکن است مهم می باشد، برای مثال، ساعت خوابیدن، زمان های غذا خوردن و داشتن دوستانی برای سازگاری را برایشان حفظ کنید، کودکان در یک محیط روتین احساس امن تری پیدا می کنند.

۶٫ کودک خود را از هر گونه تغییرات پیش از زمان مطلع کنید.

زمانی که تصمیمات مهم در خانواده گرفته می شود، کودکان خود را به این تغییرات عادت دهید، بگذارید آن ها قبل از ایجاد تغییرات، همه چیز را بدانند، بنابراین زمانی برای آماده کردن آنها بدهید، به خاطر داشته باشید که در هنگام تصمیم گیری های مهم، احساسات خود را نیز مدنظر قرار دهید و این گونه اوضاع به تدریج بهبود می یابد.

تغییرات تدریجی برای کودکان بهتر استف تغییراتی در زندگی خود ایجاد کنید و به آن ها اجازه دهید که در مورد تغییرات احساساتشان را بیان کنند، کودکان خود را به خاطر تلاش برای کمک به تغییرات تحسین کنید.

۷٫ درباره دیدارها توضیح دهید.

ترتیب ملاقات ها را برای کودکان خود توضیح دهید و به آن ها بگویید چه موقع می توانند والدین خود را ببینند، برای مثال, اگر یک والد برای یک هفته با بچه ها وقت صرف نکند, مطمئن باشند که حتما و به زودی او را خواهند دید ، دوباره و دوباره, به بچه های خود اطمینان دهید که هر دو شما آنها را دوست دارید و آن ها هنوز زمان ویژه ای را با والدین خود دارند.

۸٫ از منفی ها دوری کنید.

اگر همسر سابق تان به شما آسیب رسانده است, اجتناب از منفی ها سخت است، اگر همسر سابق شما به کودکانتان نیز آسیب رسانده است, تحقیر او برای آنها کار را سخت تر می کند، همیشه دست بالا را بگیرید و به چیزی مثبت درباره او فکر کنید، این مساله برخی از تنش ها را برای کودک شما آسان تر می کند.

هنگام بحث درباره والد دیگر منصف باشید. برای کودکان دردناک است که تحت فشار قرار بگیرند و به والدین عصبانی خود گوش دهند.

۹٫ برای موقعیت های خاص، برنامه ریزی کنید.

همه باید در مورد رویداد های خاص مانند تولد ها و تعطیلات توجه کنند، اگر فکر می کنید می توانید تحمل کنید, سعی کنید این زمان ها را با همسر سابقتان به اشتراک بگذارید، اگر این امکان وجود ندارد, زمان بین والدین را به طور مساوی تقسیم کنید.

می توانید صبح را در مقابل بعدازظهر, یا تعطیلات جایگزین تقسیم کنید، این گونه بچه ها باید بدانند که احساسات آن ها برای والدین شان مهم است و آن ها را جدی می گیرند.

۱۰٫ به آن ها در بیان احساسات خود کمک کنید.

رفتار کودکان اغلب ممکن است که شما را ناراحت و یا خشمگین کند، ممکن است بگویید:” به نظر می رسد الان احساس ناراحتی می کنید. می دانید چه احساسی دارید? ” شنونده خوبی باشید, حتی اگر شنیدن حرف های آن ها برایتان مشکل باشد.

۱۱٫ به احساسات آنها مشروعیت بدهید.

این جملات را بگویید ” من می دانم که احساس ناراحتی می کنید ” یا ” می دانم که بدون پدر احساس تنهایی می کنید ” و بگذارید بچه ها بدانند که احساساتشان معتبر است، مهم است که کودکان را تشویق کنید تا قبل از شروع ارائه راه هایی برای بهتر کردن, آن را بیرون آورندف بگذارید کودکان بدانند که این احساس درست هستند و یا مشکلی وجود ندارد که از آینده می ترسند.

۱۲٫ از آن ها حمایت کنید

بپرسید:” فکر می کنید چه چیزی به شما کمک می کند تا احساس بهتری داشته باشید? ” آن ها ممکن است قادر به نام بردن چیزی نباشند, اما می توانید چند ایده را پیشنهاد کنید – باهم نشستن, پیاده روی کردن, یا نگه داشتن یک پرنده خانگی مورد علاقه باشد. بچه های کوچک تر ممکن است از یک پیشنهاد برای تماس با بابا بر روی تلفن و یا گذاشتن عکسی خوشحال شوند.

۱۳٫ خودتان را سالم نگه دارید.

برای بزرگسالان جدایی و طلاق بسیار پر استرس است، این فشار ممکن است توسط حضانت, مالکیت و مسائل مالی بیشتر شود که می تواند بدترین شرایط را در افراد ایجاد کند، یافتن راه هایی برای مدیریت استرس خودتان و کل خانواده تان ضروری است.

حفظ خود به صورت فیزیکی و عاطفی ممکن است به مقابله با اثرات استرس کمک کند و با اطمینان از اینکه شما از نیازهای خودتان مراقبت می کنید, می توانید مطمئن شوید که به بهترین شکل ممکن از کودکان خود مراقبت می کنید.

۱۴٫ جزئیات را بررسی کنید.

هنگام بحث درباره جزئیات طلاق با دوستان، خانواده یا وکیل خود مراقب باشید، سعی کنید تا حد امکان تعاملات خود را با همسر سابق خود حفظ کنید و حریم و احترام بین تان را از بین نبرید، به خصوص زمانی که در مقابل کودکان با هم بحث دارید، مراقب باشید که نامه ها, ایمیل و پیام های متنی را در یک مکان امن نگه دارید چون کودکان طبیعتاً کنجکاو خواهند شد.

کمک به خودتان یک مثال خوب برای کودکانتان در مورد چگونگی ایجاد سازگاری سالم برای این تغییر مهم است، به کمک یک مشاور, درمانگر, یا دوست, مرزهای سالم با کودکان خود را حفظ کنید، خیلی مهم است که به کودکان خود تکیه نکنید.

فرزندان بزرگ تر و آن هایی که مشتاق هستند, ممکن است سعی کنند با ارائه یک شانه برای گریه, احساس بهتری به شما بدهند، مهم نیست که چقدر وسوسه انگیز است, بهتر است اجازه دهید آن ها تامین کننده حمایت عاطفی شما نباشند، بگذارید کودکان شما بدانند که شما چطور با محبت و مهربانی از خود و آنها مراقبت می کنید, اما برای احساساتتان به یک دوست و یا درمانگر مراجعه کنید.

زمان بندی همه چیز است:

اگر شما و همسرتان یک جدایی یا طلاق را در نظر گرفتید, آن را برای خودتان نگه دارید تا زمانی که مطمئن شوید و باز گو نکنید، کودکان شما نیاز به آگاهی در آن زمان ندارند و لازم نیست تا زمان موعود، تصمیم شما را بدانند.

کودکان در شرایط نامطمئن به درستی رشد نمی کنند، بدیهی است که زمان خوبی برای گفتن خبر طلاق وجود ندارد, اما مطمئن شوید که زمانی که این کار را انجام می دهید, زمان زیادی برای ماندن در کنار کودکان خود را دارید.

به کودکان خود بگویید:

حتی اگر در مورد همه چیز با هم مخالف هستید, اما سعی کنید بر سر اینکه به فرزندانتان چه بگویید موافقت می کنید، در حالت ایده آل, والدین باید اخبار را مانند یک تیم برای آنها باز گو کنند، باهم گفتن از گیج شدن اجتناب می کند – آن ها فقط یک نسخه از داستانتان را خواهند شنید, که نشان می دهد این یک تصمیم متقابل است.

همانطور که در نمناک اشاره کرده ایم کودکان پیامی را ترجیح می دهند که از سرزنش والدین اجتناب کند، اطمینان حاصل کنید که هر دوی شما مالکیت این ازدواج را به دست می گیرید، این جبهه متحد از کودکان در برابر این احساس که ممکن است آنها باعث طلاق شده باشند محافظت خواهد کرد, یا اینکه آن ها باید با یک والد یکی شوند و دیگری را رد کنند.

از سرزنش کردن بپرهیزید:

اگر عصبانی شدید, همسر خود را برای جدایی سرزنش نکنید و از بحث در مقابل فرزندانتان خودداری کنید، همچنین برای خودتان جزئیاتی درباره مسائل مالی خارج از ازدواج یا مشکلات مالیتان نگه دارید.

ممکن است این قدر ناراحت باشید که بخواهید به فرزندان خود در مورد رفتار همسرتان چیزهایی را بگویید, اما آن ها این را به عنوان خیانت یا بدتر از آن تلقی می کنند، همسر سابق شما بهترین دوست کودک شما (به غیر از شما) است, بنابراین از حرف های خود آگاه باشید، زیرا کودکان تان در حالت آماده باش هستند و فورا تاثیر می گیرند.

چیزهایی که باید از آن ها اجتناب کنید:

کودکان معمولاً بسیار وفادار و بااعتماد به نفس هستند, بنابراین بررسی روش هایی که با آن ها رفتار می کنید مهم است تا مطمئن شوید که از وفاداری و اعتماد آن ها سو استفاده نمی کنید. در اینجا برخی از روش های ظریفی که والدین می توانند از فرزندانشان بهره ببرند آورده شده است.

• پیغام آور: استفاده از فرزندان به عنوان پیام آوران بین دو نفر شما به کودکان یاد می دهد که بزرگسالان نمی توانند صادق باشند و مستقیم با یکدیگر صحبت کنند.
• “جاسوسی” – از یک کودک می خواهید که درباره والد دیگر چیزهایی را گزارش دهد- این کار یعنی استفاده از کودکتان برای اهداف خود.
• پدر/مادرت یک احمق است – نام گذاری و گفتن الفاظ بد در حین عصبانیت بین والدین اثر مخربی بر روی کودکان دارد.
• من هنوز او را دوست دارم اما او مرا دوست ندارد.” من می خواهم خانه را برای بچه ها نگه دارم، اما او می خواهد آن را بفروشد ” – این فشاری را بر روی کودکان می گذارد تا از آن سو استفاده کنند.

اگر دوست دارید می توانید بروید… اما ما می خواهیم به یک پیک نیک برویم – فعالیت های رقیبانه ای را برپا نکنید، این کارها باعث می شود که از بودن با هر دو والد لذت نبرد.

*برخی کودکان ممکن است رویای آشتی داشته باشند و به این فکر کنند که با انجام چه کاری می توانند آن ها را به هم برگردانند، کودکانی که فکر می کنند ممکن است بتوانند پدر و مادرشان را به هم بازگردانند، یا به نوعی به طلاق کمک کرده اند، با روند درمان دچار مشکل خواهند شد …

بنابراین آن ها باید درک کنند که این تصمیمات بزرگسالان هست و نمی توانند بر آن ها تاثیر بگذارند مراقبت پایدار و امور عادی هنوز هم مهم هستند، کودکانی که در سن ۸ تا ۹ سال قرار دارند می توانند در مورد آنچه احساس می کنند صحبت کنند.

نزدیک شدن به موضوع به طور غیر مستقیم می تواند کمک کند. “برخی از کودکان وقتی که والدینشان طلاق می گیرند، ناراحت، نگران یا حتی عصبانی می شوند که شما باید برای کمک به کنترل کردن آن ها کاری کنید.