قوانین در خانه چگونه و توسط چه کسی وضع می شود؟
وضع قوانین در خانه معمولاً به وسیله قدرتمندترین شخص در خانواده تعيين می شود. این شخص میتواند هر کدام از اعضای خانواده باشد ولی در یک خانواده سالم همه اعضا در وضع قوانین نقش دارند.
نقش خانواده در تعيين آينده فرزندان اهمیت قوانین منزل را بیشتر می کند، چرا‌که اشخاص به دنیای خود از دریچه دیدی که خانواده به آنها داده، نگاه می کنند. بدین ترتیب چنانچه میخواهید از پیدایش بسياري از مشکلات خانوادگی در هر مرحله از زندگیتان جلوگیری کنید، باید چارچوب و قوانینی برای خود و ديگر اعضای خانواده تان در نظر بگیرید. شاید در ابتدا فکر کنید که این قوانین ازادی شما را کم نموده اند ولی با توجه بیشتر متوجه می شوید که قوانین منزل سلامت خانواده شما را تضمین می کنند.
نکته هایی پیرامون قوانین خانه
تلاش کنید فضایی ارام و ساکت برای انجام تکالیف برای فرزندتان آماده کنید. به بهانه ی نظارت بیشتر به هیچ وجه از میز اشپزخانه برای انجام کارها استفاده نکنید، چرا‌که این کار سبب بهم خوردن حواس فرزندتان می شود.
– دکور اتاق شلوغ، رنگ های تند و شبرنگ، موبایل و دیگر وسیله ها میتواند سبب ایجاد مشکلات بیشتر برای بچه های دچار بیش فعالی شود. گاهی وقت ها کودکان با ارم ها و اشکال روی لباسشان هم مشکل دارند. تلاش کنید در عین حال که فضا را شاد نگه می دارید از شلوغ کردن منزل و به خصوص اتاق خواب فرزندتان پرهیز کنید.
– فراموش کردن وظایف و تکلیف های مدرسه یکی از شایع ترین مشکلاتی است که والدین این دسته از کودکان با آن رو به رو هستند. استفاده از تابلو در اتاق و نوشتن برنامه ها و کارهای هر روز یکی از بهترین راهکار ها در این زمینه است.
هر روز در زمانی که فرزندتان از مدرسه برمیگردد ، به وی کمک کنید که تکالیف آن روز را روی تابلو نوشته و در طی آن روز با انجام هر کدام از آن ها جلوی آن علامت بزند.
برای خواب خوراک و بازي و… در منزل قوانینی تعيين کنید.اولین فردی که قوانین را رعایت می کند خود شما هستید. بعد از وضع قوانین نبایستی آنرا به آسانی تغيير دهید. اکثر والدین برای برقراری ارامش در منزل یا پایان دادن به گریه بچه قوانین را نقض می کنند ولی چنانچه قانونی تعيين گردید هیچ شخصی نه حتی خود شما نباید آنرا نقض کند قانون هنگامی که قانون است؛که همه آنرا محترم بشمارند. چنانچه از کودکی در خانواده احترام به قوانین را یاد بگیریم در بزرگسالی هم آنرا رعایت می کنیم.
برنامه ریزی های روزانه برای قوانین در خانه
– بخش هایی از زندگی را که قابلیت برنامه دارشدن را دارند به صورت روتین و در زمان معین انجام دهید.
بیدار شدن، خوردن وعده های غذایی، برنامه ی پارک رفتن و… را به صورت منظم درآورده و زمان های مربوط به هر یک را معلوم کنید. مثلا بین ۸ تا ۸:۳۰ زمان صرف شام.
– حمام آب گرم برای بسياري از کودکان میتواند به خواب راحتتر آن ها کمک کند ولی برای بچه های بیش فعال همین کار میتواند سبب این شود که سخت تر به خواب روند. در این وضعیت بهتر است حمام حداقل با ۹۰ دقیقه فاصله با زمان خواب باشد. ▪ تحقيقات نشان داده که صرف زمان در طبیعت برای این گروه از کودکان میتواند به ارامش آن ها کمک کند.
– پارک هایی را برای بازي فرزندتان انتخاب کنید که فضای سبز خوبی دارند.
– درست است که موادغذایی دلیل بیش فعالی کودکان نیست ولی پژوهش ها نشان داده که موادغذایی خاصی میتوانند سبب وخیم ترشدن اوضاع شود.
پس در این شرایط بهتر است رژیم غذایی که متخصص برای فرندتان در نظر گرفته را حتماً رعایت کنید. اگر قرار نیست میزان مصرف شکلات یا نوشابه از حدی بالاتر برود. سعی کنید آنها را کمتر بخرید در عوض اینکه بخرید و از فرزندتان بخواهید که آنها را مصرف نکند. رنگ های مصنوعی و مواد نگهدارنده که به غذاها اضافه می شوند ، می توانند مشکل را بیشتر کنند.
چه زمانی باید قوانین را مجدد بررسی کرد یا تغيير داد ؟
خوب است گاه به گاه به قوانین خانوادگی رسیدگی کنید تا ببینید چگونه پیش می روند. این کار به یادآوری مهم ترین قوانین خانوادگی به هر کسی هم کمک می کند. همچنین زمان هایی هست که با بزرگ شدن کودکان و تغيير وضعیت خانوادگی قوانین هم احتیاج به تغيير دارند.
به عنوان مثال امکان دارد با بزرگ شدن بچه ها زمان بیداری یک بچه مدرسه ای یا محدودیت آمدوشد نوجوان را بیشتر کنید؛ یا چنانچه ساعتهای کاری یکی از والدین تغيير کند امکان دارد قوانین جدیدی برای کمک در انجام کارهای منزل لازم باشد.
درست مانند هنگامی که قوانین جدیدی برای منزل ایجاد می کنید بهتر است در تغيير قوانین هم بچه ها را درگیر کنید.
چکونه قوانین در خانه تعیین کنیم؟
برای قانون گذاری باید همه اعضای خانواده حضور داشته باشند. در قانون گذاری ، بایدها و نبایدهای مورد تائید خانواده تعيين می شود. همه اعضای خانواده باید قانون ها را رعایت کنند. پس چنانچه کسی نظری دارد باید در جلسه قانون گذاری طرح کند. والدین باید علت هر قانون را برای کودکشان توضیح دهند تا متقاعد شود که آن قانون را رعایت کند.
قانون هایی بگذارید که خودتان هم فرصت و امکان اجرای آنرا داشته باشید. قوانین را مناسب با سن و توانایی های فرزندتان تعيين کنید. باید با همسرتان برای تعيين قوانین رویه ای یکسان و هماهنگ داشته باشید. با هم‌دیگر مشورت کنید آنگاه تصمیم بگیرید و بعد بچه ها را در جریان اجرای آن قوانین بگذارید.
چنانچه شما و همسرتان در خصوص رفتارهای پسندیده یا ناپسند فرزندتان هم عقیده نباشید نمی توانید هیچ قانونی را در منزل حکمفرما کنید. برای این منظور باید با هم گفتگو کنید و با علل هم اشنا شوید تا با یکدیگر هم عقیده شوید.
در هر هفته یک قانون بگذارید و در طول هفته آنرا اجرا کنید تا به یک رفتار تبدیل شود. وضع قوانین زیاد در کوتاه مدت سبب تخریب چهارچوب قوانین منزل می شود، چرا‌که نمی توان یک دفعه تمام قوانین را رعایت کرد.
خانه شما احتیاج به قوانین و مقررات مشخصی دارد. اگر این قوانین وجود نداشته باشد فرزند شما نمی داند که وظیفه اش چیست.
در ضمن، شما هم نمی توانید بچه را تنبیه کنید یا پاداش دهید.
اگر در منزل ساعت رفتن به خواب معلوم نباشد، شما نمی توانید به کودک خود بگویید” به چه دلیل دیر میخوابی؟”.
اگر برای استفاده از کامپیوتر و تلوزیون قانونی نداشته باشید، نمی توانید به فرزند خود بگویید که چون” از کامپیوتر زیاد استفاده کرده”، پس به این دلیل او را از کامپیوتر محروم می کنید.
مفهوم” دیر”،” زیاد” و نظایر آن زمانی معنی پیدا می کند که شما از قبل آنها را معلوم کرده باشید. پس چنانچه در خانه شما قوانین مشخصی وجود ندارد، باید در انتظار بی‌نظمی فرزند هم باشید.
پس پیش از هرکاری به فرزندان خود در مورد آن کار اموزش دهید.
مرتبط:
