رشد اخلاقی لازمه انسان دوستی/ اخلاق در جامعه ما ضعیف است
رشد اخلاقی لازمه انسان دوستی/ اخلاق در جامعه ما ضعیف است
رشد اخلاقی استاد روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی گفت: انسان دوستی خصیصه ای اکتسابی است و برای یادگیری و تقویت آن، خانواده ها و به خصوص آموزش و پرورش باید رشد اخلاقی کودکان و نوجوانان را در دستورکار قرار دهند که جای آن در جامعه ما خالی است.
سیما فردوسی، روانشناس بالینی و استاد گروه روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی، با اشاره به ۱۹ آگوست، روز جهانی انسان دوستی و در تعریف انسان دوستی از منظر روانشناسی، اظهار کرد: انسان دوستی نوعی رشد محسوب می شود، به این معنا که انسان از حالت خودمحوری که در دوران ابتدایی کودکی وجود دارد خارج شود و به جز خودش، دیگران را نیز دوست داشته باشد و فقط بر خودش تمرکز نکند. این امر به تدریج به صورت یک صفت و خصوصیت عالی انسانی درمی آید که انسان همنوع خودش را دوست داشته باشد، به او احترام بگذارد، در مواقع لزوم کمکش کند و در مجموع، نشان دهد که برای دیگری ارزش قائل است.
وی تصریح کرد: انسان دوستی خصیصه ای اکتسابی است، یعنی افراد باید آن را یاد بگیرند و یادگیری آن معمولا از دوران کودکی شروع می شود، یعنی در خانواده ای رشد و پرورش یابند که انسان دوستی را در آن لمس و حس کنند. وقتی بچه ای می بیند که پدر و مادرش دیگران را دوست دارند، برای آنها ارزش و احترام قائل اند و در سختی ها و بحران ها به کمک دیگران می روند، یاد می گیرد که دیگران را دوست داشته و برای آنها ارزش قائل باشد. کسانی هم که این خصیصه را در خانواده خود نمی بینند، متاسفانه آن را یاد نمی گیرند و باید به مشاوران و روانشناسان مراجعه کرده و تمرین هایی را انجام دهند تا انسان دوستی را یاد بگیرند.
استاد گروه روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی افزود: اگر لفظ غریزه را در مورد انسان دوستی به کار ببریم، غریزه به این معناست که یک خصیصه در همه انواع یک گونه به صورت یکسان دیده شود، در حالی که انسان دوستی در همه افراد دیده نمی شود و اگر غریزی بود، در همه افراد وجود داشت.
منبع: ایکنا
مرتبط:
۵ دلیل سوء استفاده دیگران از شما
