برای آرام کردن کودکتان به تلفنهای هوشمند پناه نبرید!
بهگزارش همشهری آنلاین، پژوهشگران دریافتند که استفادهی مکرر از تبلت یا تلفنهای هوشمند برای آرام کردن کودکان، منجر به مهارتهای ضعیفتر در مدیریتِ خشم میشود. به جای ابزارهای دیجیتال، حمایت والدین در مواجهه با هیجانات، نقشی حیاتی دارد. این یافتهها بر ضرورتِ آموزشِ والدین دربارهی راهبردهای سالمتر برای تنظیم هیجانات تأکید میکند.
کودکان بخش زیادی از «تنظیم هیجانی» – که شامل پاسخهای عاطفی، ذهنی و رفتاری به موقعیتهای خاص است – را در چند سال ابتدایی زندگی خود میآموزند. بخشی از این رفتارها مربوط به توانایی کودکان در انتخاب یک پاسخ آگاهانه به جای واکنشهای خودکار است. این توانایی به عنوان کنترل تلاشگرانه شناخته میشود. بنابراین از محیط اطراف و به طور عمده از طریق رابطهی کودکان با والدینشان آموخته میشود. در سالهای اخیر، دادن وسایل دیجیتال به کودکان برای کنترل واکنشهایشان به احساسات، به ویژه احساسات منفی، رواج پیدا کرده است.
در همین راستا، گروهی از پژوهشگران در مجارستان و کانادا به بررسی این موضوع پرداختهاند. سوال اینست که آیا این راهبرد، که با عنوان «تنظیم هیجانی دیجیتال والدینی» شناخته میشود، منجر به ناتوانی کودکان در تنظیم مؤثر احساساتشان در آیندهی زندگی میشود؟ یا خیر. دکتر ورونیکا کنوک، نویسنده اصلی این پژوهش و پژوهشگر دانشگاه اتووس لوراند در این باره توضیح می دهد. وی میگوید: «در این پژوهش نشان دادیم که اگر والدین به طور مرتب برای آرام کردن کودک یا قطع کردنِ عصبانیت او، به او وسیلهی دیجیتال بدهند، کودک یاد نمیگیرد که احساساتش را تنظیم کند». او در ادامه اضافه میکند: «این کار در آیندهی زندگی کودک منجر به مشکلات جدیتر در تنظیم هیجانات، به ویژه مشکلاتی در مدیریتِ خشم میشود.»
تبلت بیشتر، کنترل کمتر
پروفسور کارولین فیتزپتریک، پژوهشگر دانشگاه شربروک و نویسنده ارشد این مطالعه می باشد. ایشان توضیح میدهند: «ما اغلب میبینیم که والدین از تبلت یا تلفنهای هوشمند برای منحرف کردنِ حواس کودک در زمان ناراحتی استفاده میکنند. محتوای دیجیتال برای کودکان جذاب است. بنابراین این روش راهی آسان برای متوقف کردنِ عصبانیتها است و در کوتاهمدت بسیار مؤثر است». با این حال، پژوهشگران انتظار داشتند که این روش در درازمدت فایده کمی داشته باشد. برای تأیید فرضیهی خود، آنها در سال ۲۰۲۰ یک ارزیابی و یک سال بعد یک ارزیابی پیگیری انجام دادند.
بیش از ۳۰۰ والدِ کودک بین دو تا پنج سال، پرسشنامهای را تکمیل کردند. آن ها میزان استفادهی کودک و والد از رسانه را مورد بررسی قرار میدادند. آنها دریافتند که هر چه والدین بیشتر از تنظیم هیجانی دیجیتال استفاده میکردند، کودکان در مدیریتِ خشم و ناامیدی، یک سال بعد مهارتهای ضعیفتری نشان میدادند.
همچنین، کودکانی که در زمان تجربهی احساسات منفی، بیشتر به آنها وسیلهی دیجیتال داده میشد، در ارزیابی پیگیری، کنترل تلاشگرانهی کمتری از خود بروز میدادند.دکتر کنوک تأکید میکند: «عصبانیتها را نمیتوان با وسایل دیجیتال درمان کرد. کودکان باید یاد بگیرند که احساسات منفی خود را به تنهایی مدیریت کنند. آنها در این فرایند یادگیری به کمک والدین نیاز دارند، نه کمکِ یک وسیلهی دیجیتال.»
حمایت از والدین برای پشتیبانی از فرزندان
پژوهشگران همچنین دریافتند که هر چه مهارتهای مدیریت خشمِ زمینهای کودکان ضعیفتر باشد، والدین بیشتر از وسایل دیجیتالی همچون موبایل به عنوان ابزاری برای مدیریت آن استفاده میکنند. دکتر کنوک در این راستا نکاتی را بیان کردند. وی افزود «این موضوع عجیب نیست که والدین در صورت وجود مشکلات تنظیم هیجانی در کودک، بیشتر از تنظیم هیجانی دیجیتال استفاده کنند. اما نتایج ما نشان میدهد که این راهبرد میتواند منجر به تشدید یک مشکل موجود شود».
پژوهشگران خاطرنشان کردند که مهم است از موقعیتهایی که ممکن است برای کودک آزاردهنده باشد، اجتناب نکنیم. در عوض، توصیه میشود والدین به فرزندان خود در مواجهه با موقعیتهای دشوار کمک کنند. به آنها در تشخیص احساساتشان یاری برسانند و نحوهی مدیریت آنها را به آنها آموزش دهند.
برای موفقیتِ والدینی که فرزندانشان با مشکلات مدیریت خشم روبرو هستند، پژوهشگران بر اهمیت دریافتِ حمایت از سوی والدین تأکید میکنند. به عنوان مثال، متخصصان حوزه سلامت که با خانوادهها کار میکنند، میتوانند به والدین دربارهی روشهای کمک به فرزندانشان برای مدیریت احساسات بدونِ نیاز به تبلت یا تلفنهای هوشمند، اطلاعات ارائه دهند. پروفسور فیتزپتریک در پایان نتیجهگیری میکند: «با توجه به نتایج ما، میتوان برای والدین روشهای آموزشی و مشاورهای جدیدی توسعه داد. اگر آگاهی مردم دربارهی نامناسب بودنِ وسایل دیجیتال برای درمانِ عصبانیتها افزایش یابد، سلامت روان و رفاه کودکان از آن منتفع خواهد شد.»