چرا کودکان از خواب فراری هستند؟
خواب کافی یکی از مهمترین نیاز‌های جسمی و ذهنی هر فرد به ویژه کودکان است، اما گاهی اوقات خوابیدن بچه‌ها برای والدین دردسرساز می‌شود.
همه ما، در هر سن و جایگاهی، تحول را به سادگی نمی‌پذیریم و تحول برایمان، با اضطراب و هیجانی نهفته و آزاردهنده همراه است.
در این بین، لزوم تغییر در زمان خواب و استراحت کودکان، اگر با آغاز درس و مدرسه همراه شود، به معضلی آزاردهنده تبدیل می‌شود.
نخستین حرکت به سوی نظم خواب و استراحت کافی این است که برای مدتی همراه فرزندتان بخوابید و بعد از به خواب رفتن او، از کنارش بلند شوید.
در واقع مقدمات خواب مثل مسواک زدن، پوشیدن لباس خواب و … را همراه او انجام بدهید تا به گمان اینکه همراه شما می‌خوابد، لجبازی نکند. این کار دروغ گفتن به کودک نیست. همراه شدن و اطمینان دادن به او است.
اگر این برنامه به‌طور مرتب و هر شب در ساعت معین تکرار شود، به عادتی فراموش نشدنی در کودک تبدیل می‌شود که پس از مدتی بدون نیاز به همراهی یا تذکر شما انجام می‌شود. هنگامی که فرزندتان خوابید، از ایجاد هر گونه سر و صدای ناگهانی جداً بپرهیزید، چرا که از خواب پریدن کودک باعث به هم ریختن زمان خواب او و کسلی و کلافگی او می‌شود.
برای اینکه بتوانید نظم در ساعات خواب و بیداری فرزندان را به زندگی برگردانید در نخستین قدم سعی کنید در ساعت‌های ابتدایی شب، شام را میل کنید تا زمان خواب، غذا هضم شده باشد. مصرف لبنیات یا حتی یک عدد سیب بعد از غذا به داشتن خوابی آرام و راحت کمک خواهد کرد.
بعد از تاریک شدن هوا بچه‌ها را به انجام بازی‌هایی تشویق کنید که هیجان کمتر و آرامش بیشتری به همراه داشته باشد، سعی کنید فرزندتان را قبل از خواب، به نقاشی کشیدن یا کتاب خواندن ترغیب کنید، خود شما هم می‌توانید کنار تخت کودک نشسته و برایش کتاب داستانی با حجم کوتاه بخوانید.
میهمانی رفتن‌های طولانی یا تا دیروقت میهمان داشتن در به هم ریختن برنامه‌ها تأثیر زیادی دارد.
عواملی که بر خواب کودک تاثیر می گذارد:
کمبود آهن.
وجود مهمان در خانه.
پرخوری قبل از خواب.
سروصدای زیاد در خانه.
در تنهایی احساس ناامنی می‌کنند.
بازی کردن و تماشای تلویزیون.
نبودن دما و رطوبت مناسب در اتاق.
انتقال احساس اضطراب والدین به کودک.
چند بچه که با هم در یک اتاق می‌خوابند.
عدم وجود ساعت مشخص در خانه برای خوابیدن.
از تاریکی یا از اینکه به موقع بیدار نشوند، می‌ترسند.
بچه‌ها همراهی کردن با بزرگ‌تر‌ها را دوست دارند.
بعضی از بچه‌ها در تخت و تشک خود و در اتاق خود احساس خوبی ندارند.
کودکی که هیجان‌زده است و فکرش با مسائل روز مشغول است.
مرتبط:
