اعیاد ملی و مذهبی با آداب و رسوم خاصی برگزار میشوند
آموزش اخلاق ومهرورزی درنــــوروز
معمولا اعیاد ملی و مذهبی با آداب و رسوم خاصی برگزار میشوند و هر کدام از این مراسم فلسفه و پیامی خاص به همراه دارند و نه تنها هویت ملی یک قوم بلکه وسیله‌ای برای شناختن آن در دنیا میشوند.
معمولا اعیاد ملی و مذهبی با آداب و رسوم خاصی برگزار میشوند و هر کدام از این مراسم فلسفه و پیامی خاص به همراه دارند و نه تنها هویت ملی یک قوم بلکه وسیله‌ای برای شناختن آن در دنیا میشوند.
اعیاد ملی در میان تمام آیین‌های فرهنگی و آداب و رسوم ما ایرانیان، نوروز چون ستاره‌ای درخشان است. جشن‌های نوروزی به جهانیان پیام دوستی، همدلی، عشق و مهربانی می‌دهد.
اعیاد ملی در حقیقت نوروز میراث صلح و تنوع فرهنگی ایرانیان است که افراد را به همدلی، هم‌اندیشی و مهربانی دعوت می‌کند و ما باید با به جا آوردن تمامی آداب ملی با همراهی کودکان به برگزاری هرچه باشکوه‌تر و اهمیت دادن به فلسفه وجودی سنت‌ها، نقش خاص و مهم آداب و رسوم را در زندگی فرزندان مان روشن و آنها را به طور غیرمستقیم جذب فرهنگ‌های ملی کنیم و میراث ملی را به طور کامل به کودکان انتقال دهیم.
مشارکت دادن کودکان در برپایی این جشن‌ها به همراه اجرای دقیق آیین‌های مربوط، برای کودکان بسیار لذت بخش است و خاطراتی عمیق در ذهن آنها به جای می‌گذارد، به خصوص در دنیای امروز که کودکان شاهد جنگ‌ها و خشونت‌های بسیاری هستند، می‌توان از نوروز به عنوان برگ برنده استفاده کرده و راه و روش مهربانی و چگونه دوست داشتن را به آنها آموخت تا نسلی بشر دوست تربیت شود که بیشتر به انسانیت و مهربانی بیندیشد.
ولی متاسفانه با عدم آگاهی از دلایل ریشه‌ای هر آیین، آئین‌ها در حال تغییر و رنگ باختن است.
باعیاد ملی ه عنوان مثال آئین ملی چهارشنبه‌سوری: در قدیم آتش را نماد پاکی می‌دانستند و چون زمستان مرطوب بود مردم هر چیزی که از جنس حصیر، جارو و… بود را که با رطوبت فاسد و باعث آلودگی می‌شد در آتش می‌سوزاندند و چیزی نو به جای آن می‌گذاشتند تا از آلودگی پاک شوند و یا در مراسم قاشق‌زنی همه با هم حرف‌های خوب می‌زدند تا اگر کسی فالگوش ایستاد، چیزی جز خوبی نشنود و اینها همه نشانه پاکیزگی و مهربانی بود که متاسفانه اکنون این آئین زیبا به گونه‌ای برگزار می‌شود که نه تنها ممکن است باعث تخریب و نابودی طبیعت شود، بلکه بستری برای منفعت کشوری مانند چین شده تا بتواند دلارها نفع برده و به بر هم زدن آرامش انسان و نابودی این گونه آئین‌ها کمک کند. بنابراین بهتر است قبل از هر چیزی در مورد ریشه‌های عمیق آئین‌های خود اطلاعات کسب کرده و سپس به کودکان بیاموزیم.
و به حفظ هویت ملی کمک می‌کند.
بنابراین سعی کنید مرحله به مرحله این آداب را به کودکان بیاموزید و در مورد هر کدام با دقت، آگاهی و حوصله کافی برایشان توضیح دهید.
تا می‌توانید کودکان را تشویق کنید تا فعالانه در دید و بازدیدهای نوروزی شرکت کنند و به دیدار بزرگ‌ترها بروند. در چنین ایامی که همه دور هم جمع و برای یکدیگر ارزش قائل میشوند و به بزرگ‌ترها احترام می‌گذارند، فرصتی مناسب ایجاد می‌شود تا کودکان ضمن لذت بردن از این گونه فضاهای شاد و صمیمی، یاد بگیرند که ارزش‌ها را حفظ کنند و برای بزرگ‌ترها احترام ویژه‌ای قائل شوند.
اما قبلا به آنها بیاموزید که چگونه با ادب و احترام فرا رسیدن نوروز را تبریک گفته و اگر عیدی گرفتند، تشکر کنند.
هیچگاه عیدی آنها را نگیرید و آنها را از لذت داشتن عیدی محروم نکنید. بهتر است عیدی بچه‌ها را به خودشان داده و بگذارید هر چقدر دوست دارند آنها را بشمارند. این گونه هم لذت بیشتری برده و هم شمارش پول را یاد می‌گیرند (آموزشی غیرمستقیم).
البته لازم است به کودکان آگاهی دهید که حتما نباید بزرگ‌ترها به آنها عیدی بدهند و اگر بزرگ‌تری به آنها عیدی داد، لطف کرده و همچنین والدین هیچگاه نباید عیدی دهنده را قضاوت و در مورد کم یا زیاد بودن آن صحبت کنند (آموزش فرهنگ قدردانی و تشکر).
در این ایام به کودکان بیاموزیم که یکی از روش‌های استفاده مناسب از پول‌شان شاد کردن دیگران است و به آنها پیشنهاد دهید یک عیدی برای دوست، خواهر یا برادرش تهیه کند، البته تاکید کنید که آن عیدی نباید حتما چیزی گران‌قیمت باشد یک نقاشی و یا یک کارت پستال کوچک کفایت می‌کند (آموزش مهربانی و بخشندگی).
در مراسمی که به نفع نیازمندان و به مناسبت نوروز برگزار می‌شود با کودک‌تان شرکت کنید و اهمیت موضوع را به طور دقیق برایش توضیح دهید. این گونه نه تنها باعث رشد عاطفی و اجتماعی او می‌شوید، بلکه به او می‌آموزید به غیر از خود به دیگران هم فکر و روحیه همدلی پیدا کند و علاوه بر آن ضمن آشنایی با موضوع فقر نسبت به داشته‌هایش قدرشناس باشد (آموزش قدرشناسی و ایجاد روحیه همدلی).
در دید و بازدیدها هیچگاه کودک را مجبور به بوسیدن دیگران نکنید این کار، نه تنها نشانه ادب و احترام نیست، بلکه نشانه بی‌احترامی به کودک است در عوض از آنها سوال کنید که آیا دوست داری عمو را ببوسی و یا به خاله دست بدهی؟ این گونه نه تنها قدرت نه گفتن را در وجودش تقویت می‌کنید، بلکه به او احساس آرامش و امنیت می‌دهید (آموزش نه گفتن).
معمولا در دید و بازدیدها بچه‌ها مشغول بازی میشوند و ممکن است هنگام بازی کارشان به دعوا بکشد. در این گونه موارد به کودک نگویید «اگر زد توهم بزن» چون این گونه به او می‌آموزید که هرگاه کسی کار بدی کرد او هم می‌تواند این کار را انجام دهد. بهتر است در چنین مواقعی به کودک بیاموزید؛ بگوید اجازه نمی‌دهم من را بزنی و محیط را ترک کند و اینگونه رفتار را نشانه ترسو بودن ندانید (آموزش تفاوت بین رفتار غلط و درست). و بسیاری از مسائل تربیتی دیگر که می‌توان با اثرات غیر مستقیم و با استفاده از آداب و رسوم به کودکان آموخت.
مرتبط:
توجه به هنر اصیل قصه گویی در اردبیل نهادینه شده است
ادبیات طنزمان فقیر است/وظیفه هنرمند در شرایط فعلی چیست
با گفتن این ۶ جمله به فرزندتان حس ارزشمند بودن تقویت کنید
