بهداشت ذهنی کودکان در روزهای التهاب
سعیده ابیانه، پژوهشگر مطالعات کودک در فضای مجازی نوشت:در حال حاضر سه ماه از شیوع کرونا در جهان می‌گذرد و بعید می‌دانم از اخبار کرونا دور مانده باشید چرا که به نحو مستقیم با حیات و بقا‌ی ما در ارتباط است.
وضعیت کنونی موجب گشته که ما اخبار را با وسواس خاصی دنبال کنیم تا بتوانیم شرایط را در محیط‌هایی که در حال حاضر با آن‌ها در تعامل هستیم مدیریت نماییم. قطعا رفت و آمد‌ها را کم کرده ایم و سعی داریم نکات ایمنی را رعایت کنیم تا خود و خانواده‌هایمان را از این ویروس دور نگه داریم و همچنین سبب سرایت آن به دیگران نشویم.
همان طور که می‌گویند بهتر است این روزها در خانه بمانیم اما این در خانه ماندن ممکن است در بلند مدت برای انسان که یک موجود اجتماعی است آسیب‌های جدی را به همراه داشته باشد.
شیوع کرونا مسئله‌ای است که با آن مواجه شده‌ایم و قطعاً به عنوان والد مسئولیت حفظ سلامتی کودکانمان را بر عهده داریم اما نباید فراموش کنیم که انعطاف ما و نحوه مدیریت ما در این لحظات می‌تواند از بروز مسائلی مانند وسواس و اضطراب و اختلالات رفتاری و … در سال‌های آینده کودکانمان جلوگیری کند.
اکنون باید در نظر بگیریم که سکان مدیریت تصمیمات و برنامه‌ریزی‌های خودمان را به دست ویروس کرونا ندهیم و حواسمان به اضطراب‌ها و رفتارهای وسواس‌گونه خودمان و تأثیرپذیری از هجمه ی اخبار کرونایی باشد.
بهتر است کنش‌های منطقی را در پیش بگیریم و راهکارهایی بیابیم تا از این روزها برای کودکانمان تنها خاطره ی متفاوتی باقی بماند.فراموش نکنیم که زندگی همچنان جاریست، چیزی متوقف نشده است و این ما هستیم که جریان زندگیمان را با تمام بالا و پایین ها و اخبار ناگوارش هدایت می‌کنیم.
این روزها به شدت پیام‌های هشدار دهنده دریافت می‌کنیم. پیام‌هایی که اغلب با دید کوتاه‌مدت در شرایط مدیریت بحران با حداکثر تأکید، نکاتی را به مخاطب گوشزد می‌کنند.
باید در نظر داشت، افرادی که این نکات را انتشار می‌دهند مخاطبان خود را از تمام اقشار جامعه با سطوح فرهنگی مختلف و با آگاهی‌های گوناگون در نظر می‌گیرند. این در حالی است که برخی از این پیام‌ها می‌توانند برای شما کارکرد منفی داشته باشند و از خشونت پنهان برخوردار باشند.
بسیار مهم است که شما خود فیلتر کننده اخباری که می‌شنوید باشید، متأسفانه به دلیل سیاست‌ورزی‌های مختلف سعی می‌شود تا این مسئله را، که بحرانی بودن آن را منکر نیستیم، بیش از آنچه که هست بازنمایی کنند.
بهتر است در این شرایط که از روند معمول زندگی تا حدودی فاصله گرفته‌ایم با دید بلند مدت به این موضوع نگاه کنیم و راهکارهایی را در کنار رعایت نکات ایمنی مد نظر قرار دهیم. این راه‌کارها می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
شرایط پیش آمده را متناسب با سن کودکانمان با روش‌های خلاق و بسته به شناختمان از حساسیت‌های کودک خود تا حد ممکن به صورت ساده و شفاف، به نوعی که کودک دچار ترس مضاعف نشود، برای او شرح دهیم.
به کودکانمان بگوییم این شرایط موقتی است. چرا که آن‌ها کاملا آگاه‌اند و تمام تغییراتی که در این روزها در زندگی ما اتفاق افتاده است را مشاهده می‌کنند.
سعی کنیم تا حد ممکن نکات بهداشتی تشدید شده را همراه با کودکان در قالب بازی و سرگرمی رعایت کنیم تا رفتار ما در این روزها تبدیل به بستری برای بروز بیماری‌های مختلفی چون وسواس و اضطراب در آن‌ها نشود.
مراقب نوع بیانمان باشیم. کرونا هرچند مدت زمانی مهمان ناخوانده زندگی‌های ما شده است اما نباید فراموش کنیم که او می رود و ممکن است به واسطه ما تنش‌هایی را در روح و جان کودکانمان به جای بگذارد. به عنوان مثال هنگامی که کودکان اشیاء، خاک و حیوانات را لمس می‌کنند نباید به بهانه حفظ آن‌ها از ویروس کرونا با رفتارهای تند و شتابزده والدین روبه‌رو شوند.
اکنون که کودکان نمی‌توانند با خیال آسوده در طبیعت و بیرون از خانه بازی کنند باید خلاقانه تمام توان خود را به کار بریم تا بستری آزاد و پویا برای بازی آن‌ها در خانه ایجاد کنیم.
کودکان اغلب نقاط جهان در شرایط معمول از حق طبیعی خود که بازی آزاد و رها است محروم هستند و بخشی از طردشدگان جامعه به حساب می‌آیند. بدیهی است اگر در شرایط امروز رفتار ما با کودکان در مواجهه با این ویروس به خوبی مدیریت نشود کودکان بیش از پیش طرد خواهند شد.
ما اکنون نه تنها باید با ویروس کرونا مقابله کنیم بلکه باید با ویروس‌هایی چون ترس، اضطراب و وسواس نیز مبارزه کنیم. در غیر این صورت ممکن است از ویروس کرونا خلاصی یابیم اما اختلالاتی چون اجتماع‌گریزی یا طبیعت‌گریزی در ما و نسل‌های آینده ماندگار خواهند شد و حیات بشری را به نحوی جدی مورد تهدید قرار خواهند داد.
منبع:ایکنا
مرتبط:
