۶ نکته برای کمک به کودکان برای مدیریت غم و اندوه پیش بینی شده
غم و اندوه تنها پس از مرگ یکی از عزیزان آغاز نمی شود. اگر یکی از عزیزان مبتلا به یک بیماری لاعلاج مانند سرطان مرحله ۴ تشخیص داده شود، در حال ورود به آسایشگاه یا بیماری پیشرونده ای مانند بیماری آلزایمر باشد، طبیعی است که همان احساسات شدید غمگینی، ترس یا حتی گناه را تجربه کند. اغلب احساس می کنیم که یکی از نزدیکانمان فوت کرده است.
این پدیده “سوگ پیش بینی” نامیده می شود، اصطلاح بالینی برای غم و اندوه که از زمانی که ما در انتظار مرگ یکی از عزیزان هستیم شروع می شود و بزرگسالان و کودکان آن را تجربه می کنند.
کودکان یک خانواده ممکن است خبر مرگ قریب الوقوع را به طرق مختلف تجربه کنند. غم و اندوه پیش بینی کننده کودک ممکن است شامل نگرانی در مورد اینکه چقدر دلش برای عزیزش تنگ خواهد شد، ترس از اینکه نمی تواند بدون آن شخص زندگی کند، یا مشغولیت به شرایط چگونگی وقوع مرگ و اینکه آیا عزیزش رنج خواهد برد، باشد.
غم و اندوه بخشی طبیعی از زندگی است و اندوه پیش بینی کننده یک وسیله عادی و به طور کلی سازگارانه است برای آماده سازی خود برای از دست دادن کسی که به او اهمیت می دهیم. با این حال، چیزهایی وجود دارد که مراقبان، والدین و سایر بزرگسالان دلسوز می‌توانند انجام دهند و بگویند تا به کاهش جنبه‌های دردناک غم و اندوه پیش‌بینی‌شده کمک کرده و فرزندان را در درازمدت بهتر بسازند.
۱. به کودکان کمک کنید تا با عزیزشان در ارتباط باشند
حتی قبل از اینکه عزیزان بمیرند، بحث در مورد راه های متعددی که کودکان می توانند پیوندی را که با آن فرد مشترک دارند حفظ کنند، مفید است. بزرگسالان می توانند با یادآوری همه چیزهای مشترک آنها با فرد، از جمله فعالیت های مشترک مورد علاقه، به آنها کمک کنند و به آنها کمک کنند تا راه هایی برای ادامه میراث خود، مانند انجام پروژه های داوطلبانه در حافظه خود، برنامه ریزی کنند.
۲. به فرزندان عزیزان دیگری که در آینده به مراقبت از آنها ادامه خواهند داد، یادآوری کنید
یادآوری اینکه سایر اعضای خانواده از یکدیگر مراقبت خواهند کرد و در کنار یکدیگر خواهند بود، می تواند برای کودکان آرامش بخش باشد.
۳. به کودکان اجازه دهید سوال بپرسند
بهتر است به کودکان اجازه دهید تا مکالمه را راهنمایی کنند و مثلاً بپرسند: «می‌دانم ممکن است در مورد اینکه نانا در بیمارستان چگونه است سؤالاتی داشته باشید. چه نگرانی هایی داری؟»
۴. صادق باشید
مرز باریکی بین صادق بودن و در عین حال غرق نکردن کودکان در جزئیات وجود دارد. بزرگسالان باید تا حد امکان به زبان ساده و متناسب با سن توضیح دهند که وقتی بدن از کار می افتد، مرگ اتفاق می افتد. اگر خانواده اعتقادات معنوی خاصی در مورد مرگ دارند، می‌توانند این باورها را به روش‌های مناسب رشد توضیح دهند و در عین حال از تعبیرهای گیج‌کننده‌ای مانند «بابا استراحت می‌کند» یا «بابا به جای بهتری می‌رود» اجتناب کنند. به یاد داشته باشید که آنقدرها در مورد آن نیست آنچه گفته می شود اما بیشتر در مورد حضور داشتن و فعالانه گوش می دهد. نشان دادن همدلی و اذعان به ترس ها و احساسات کودکان می تواند زمینه ساز نحوه مقابله آنها پس از مرگ شود.
۵. به آنها کمک کنید خداحافظی کنند
اگر بچه ها مایل به انجام این کار هستند، می تواند مفید باشد. با این حال، اگر آنها مردد هستند، بهتر است آنها را مجبور به شرکت نکنید. آخرین فرصت برای بیان آنچه که باید بگویند، حتی اگر فرد مورد علاقه خود بیهوش باشد، می تواند به عنوان یک عامل محافظتی طولانی مدت عمل کند و احساس بسته بودن را ایجاد کند.
۶. آنها را با پشتیبانی اضافی وصل کنید
حمایت اجتماعی در این دوران حیاتی خواهد بود. بزرگسالان می توانند با اطمینان از دسترسی کودکان به سایر دوستان و خانواده از طریق هر ابزار ممکن کمک کنند تا به آنها کمک کند تا با این شرایط کنار بیایند و با نزدیک شدن به مرگ، حواس پرتی مورد نیاز را ایجاد کنند.
به یاد داشته باشید که کودکان بسته به سن و مرحله رشدشان واکنش متفاوتی خواهند داشت. کودکان خردسال ممکن است به مرگ قریب الوقوع یکی از عزیزان با “بازی کردن” ترس ها یا نگرانی های خود واکنش نشان دهند. بازی اولین راهی است که کودکان خردسال با آن کنار می آیند و سعی می کنند دنیای اطراف خود را درک کنند.
نوجوانان ممکن است بیشتر تمایل داشته باشند که خود را منزوی کنند یا فقط با دوستان خود صحبت کنند. بزرگسالان می توانند به نوجوانان فضایی بدهند تا به تنهایی احساسات خود را پردازش کنند، در حالی که به آنها یادآوری می کنند که درهای ارتباط در روزها، ماه ها و حتی سال های آینده همیشه باز است.
اگرچه پیش‌بینی مرگ یکی از عزیزان می‌تواند برای کودکان ناراحت‌کننده باشد، اما هدایت آنها با همدلی، صداقت و مراقبت می‌تواند به آنها کمک کند تا حتی سخت‌ترین خداحافظی‌ها را پشت سر بگذارند و رفاه عاطفی طولانی‌مدت را تقویت کنند.
