برای اولین‌بار دانشمندان مسدودکننده مزه ساختند!

نویسنده اول، لیندا جی فلامر، دکترا، همکار ارشد تحقیقاتی مونل و مدیر بخش می باشد. ایشان می‌گوید: «مسدودکننده مزه‌ای که آزمایش کردیم برای هر ترکیب تلخی کار می‌کرد». تاکنون، تلاش‌ها برای جلوگیری از تلخی غذاها و داروها بر روی یافتن مسدودکننده‌های گیرنده‌های طعم تلخ روی زبان متمرکز بوده است. از آنجایی که داروهای مختلف مجموعه‌های متفاوتی از گیرنده‌های طعم تلخ را فعال می‌کنند، هدف قرار دادن گیرنده‌های خاص ممکن است تنها تلخی را برای برخی ترکیبات تلخ، اما نه همه، سرکوب کند.کارول کریستنسن، دکترا، عضو هیئت علمی فارغ التحصیلان مونل، یکی از نویسندگان این مقاله می باشد. ایشان گفتند: «نیاز آشکاری برای ایجاد مسدودکننده‌های تلخ وجود دارد که قادر به سرکوب تلخی بسیاری از داروها باشند. اگرچه انسان ۲۵ گیرنده تلخی متفاوت دارد، اما تحقیقات در حال انجام ما نشان می‌دهد که تنها تعداد انگشت‌شماری از گیرنده‌های تلخی ممکن است مسئول بیشتر تلخی داروها باشند.»

سلول‌های چشایی در دهان که خانواده گیرنده‌های چشایی TAS۲R هستند، با ترکیبات شیرین و تلخ تحریک می‌شوند. همچنین با آزاد کردن آدنوزین‌تری‌فسفات (ATP)، منبع اصلی انرژی سلول، سیگنال‌ها را به رشته‌های عصبی منتقل می‌کنند. به نوبه خود، ATP گیرنده‌ای به نام P۲X۲/P۲X۳ را روی سلول‌های عصبی گیرنده فعال می‌کند. این اعصاب اطلاعاتی در مورد طعم غذاها و داروها به مغز می‌فرستند.

این تیم از یک مهارکننده گیرنده‌های P۲X۲/P۲X۳ به نام AF-۳۵۳ برای جلوگیری از انتقال عصب مزه و کاهش سیگنال تلخی ناشی از داروها و سایر ترکیبات طعم استفاده کردند. چندین مسدودکننده گیرنده‌های P۲X۲/P۲X۳ شناسایی شده‌اند. برخی از آنها در آزمایش‌های بالینی برای درمان سرفه مزمن مورد استفاده قرار گرفتند. با این حال، یک عارضه جانبی در این کارآزمایی‌ها، اختلال چشایی بود.

یافته کلیدی

یکی از یافته‌های کلیدی این مطالعه این است که شستشوی دهان با AF-۳۵۳ به طور قابل توجهی تلخی دو داروی مهم را که بیماری‌های مزمن رایج را درمان می‌کنند کاهش می‌دهد؛ Praziquantel برای انگل‌ها و Tenofovir Alafenamide (TAF) برای هپاتیت B و HIV.

دکتر پیهوا جیانگ، عضو هیئت علمی مونل است. ایشان در این راستا گفتند:«AF-۳۵۳ اولین مسدودکننده طعم تلخ جهانی است که شناسایی شده است». علاوه بر طعم تلخ، بر مزه‌های شور، شیرین و ترش نیز تأثیر می‌گذارد. با این حال، AF-۳۵۳ فقط طعم را مسدود می‌کند. سایر احساسات دهان مانند سوزن سوزن شدن ناشی از کربناته شدن تحت تأثیر قرار نگرفتند.

آزمایش ها

این تیم آزمایش‌های چشایی حسی انسان و آزمایش‌های رفتاری موش را برای تعیین وسعت، قدرت و مدت اثرات مسدودکننده انجام دادند. نتایج مطالعات انسان و جوندگان از نظر وسعت و مدت زمان عمل AF-۳۵۳ مشابه بود.

استفاده موضعی از AF-۳۵۳ به طور مستقیم در دهان ممکن است مصرف بسیاری از داروهای مهم را آسان‌ کند. به ویژه داروهایی که برای کودکان در کشورهای در حال توسعه نجات‌بخش هستند. فلامر می‌گوید: «در افراد، ۶۰ تا ۹۰ دقیقه طول می‌کشد تا اثر مسدودکننده از بین برود.»

نتیجه

جیانگ گفت: «ما اکنون به دنبال مسدودکننده‌های طعمی هستیم که سریع‌تر عمل کنند. همچنین اجازه دهند وضعیت دهان زودتر به حالت عادی بازگردد.»

منبع: scitechdaily