راهکارهایی برای بهبود رفتار کودکان
انتقادهای آرام از رفتار کودکان او را مسئوليت پذير می کند ولی ترس از تنبیه احتمال پیدایش رفتار بد در او را بیشتر می کند.
روشهایی برای بهبود رفتار کودکان
رفتار کودکان با بچه ها در هر دوره سنی با حساسیت های خاصی همراه است و ارتباط برقرار کردن با کودک در هر سنی روش خاص خود را دارد و نمیتوان با نوجوان ۱۵ ساله مانند کودک شش ساله رفتار کرد. داشتن ارتباطی صحیح با کودک سبب رشد فکر و اجتماعی وی می شود. در این مطلب به روشهایی برای بهبود رفتار کودک اشاره شده است.
– به کارهایی که کودکتان دوست دارد علاقه نشان دهید
حتی در صورتی که کارهای مورد علاقه کودکتان برای شما جذابیتی ندارد، خود را به آن علاقه مند نشان دهید به دلیل آن که این شیوه اولین قانون محکم کردن ارتباطات والدین با فرزندان و بهبود رفتارهای تعاملی بین آنان است.
– به حرف هایش خوب گوش دهید
پیش از آن که به آن ها بگویید چه کاری نادرست و چه کاری درست است اجازه دهید در مورد کاری که می خواهند انجام دهند برای شما حرف بزنند. هنگامی که کودک احساس کند نگرانی ها و اعتراضاتش شنیده می شود انتظاراتش از والدین کمتر شده و والدین هم زمان کمتری را صرف راضی کردن فرزندشان می کنند.
– به جای ترساندن از تنبیه، تشویق به پاداش کنید
انتقادهای آرام از کودکتان او را مسئوليت پذير می کند ولی ترس از تنبیه احتمال پیدایش رفتار بد در او را بیشتر می کند. مهم نیست که شما چقدر سختگیر باشید. در صورتی که سریعا پرخاش کنید و فرزندتان را سرزنش کنید رفتار وی اصلاح نمی شود.
– در حل مشکلات از کودکتان کمک بگیرید
اکثر مشکلات رفتاری با تعامل و همکاری های طرفین حل می شود. مشکلات فرزندتان را برایش شرح دهید و نظرش را جویا شوید و بعد از آن با همکاري هم به طراحی راهکار بپردازید.
– جملاتتان را مثبت کنید
آغاز جملات با عباراتی مانند «اگر این کار را نکنی» و جملاتی تهدیدی از این دست همکاري فرزندتان را با شما کاهش می دهد. در جایگزینی با عبارات منفی از عبارت های مثبتی مانند« در این فرصت»، « هر وقت که» و غیره استفاده کنید.
– قدرت تان را حفظ کنید
هنگامی که وارد بحث و جدالی با فرزندتان می شوید، تنها کاری که می کنید این است که قدرت بیشتری در این وضعیت به او می دهید. در واقع ، فرزند شما این طور برداشت می کند که این قدرت را دارد که با شما در بیفتد، در نتیجه رفتارهایش ستیزه جویانه تر هم خواهد شد.
این دفعه که فرزندتان تلاش کرد شما را وارد جنگ قدرت درباره ی چیزی کند تنها بگویید: « درصورتی که فلان کار را کردی، در مورد اتفاقی که افتاده حرف می زنیم، ديگر نمی خواهم در این باره چیزی بشنوم!» و اتاق را ترک کنید. هنگامی که آن مکان را ترک می کنید، تمام قدرت را با خودتان از آنجا بیرون می برید. این را بدانید که هر چه بیشتر وارد بحث و دعوا با فرزندتان شوید، اختیار و کنترل بیشتری به وی می دهید.
مرتبط:
رفتار والدین در مواجهه با استرس کودکان چگونه باشد؟