چطور میتوان از بدتر شدن نزدیکبینی در کودکان جلوگیری کرد؟
نزدیکبینی که معمولا در دوران کودکی شناسایی میشود، با افزایش سن کودک شدت بیشتری پیدا میکند، عموما نمره چشم در حدود ۲۰ سالگی ثابت میشود.
به گزارش همشهری آنلاین درمان ساده برای نزدیکبینی که در پزشکی با اصطلاح میوپی شناخته میشود استفاده از عینک یا لنزهای تماسی برای اصلاح دید است، اما این تصحیح بینایی نمیتواند جلوی پیشرفت نزدیکبینی در کودک را بگیرد و نمره عینک او با افزایش سنش بالاتر میرود.
چرا نزدیکبینی کودکان بدتر میشود؟
این افزایش نمره چشم که ناشی از رشد محور افقی کره چشم است، به ویژه کودکانی را تهدید میکند که شروع نزدیکبینیشان پیش از ۱۰ سالگی باشد. اما هنگامی که فرد وارد دوره نوجوانی میشود، سرعت رشد محور افقی کره چشم کاهش مییابد و در ۲۰ تا ۲۵ سالگی نمره عینک اکثریت افراد نزدیکبین ثابت میشود. البته در ۲۰ درصد افراد که اصطلاحا دچار «نزدیکبینی پیشرونده» خوانده میشوند، در دهه بعدی زندگی یک دیوپتر دیگر به نمره عینک افزوده میشود.
به جز عامل سابقه خانوادگی، افزایش شدت نزدیکبینی با افزایش سن در دوران کودکی با استفاده بیش از حد از چشمهای برای کارهای در فاصله نزدیک مانند استفاده از صفحه نمایش الکترونیکی وسائلی مانند موبایل و تبلت یا کتاب خواندن و نگذراندن وقت کافی در فضای باز هم ارتباط دارد.
این بدتر شدن نزدیکبینی و بالا رفتن نمره چشم به جز نیاز به تعویض مرتب عینک یا لنز تماسی برای تصحیح بینایی، خطر بیماریهای چشمی گوناگون از جمله جدا شدگی شبکیه، گلوکوم (آب سیاه) و کاتاراکت (آب مروارید) در سنین بالا را افزایش میدهد.
چطور میتوان بدتر شدن نزدیکبینی کودک را مهار کرد؟
با توجه به تاثیر کار در فاصله نزدیک بر افزایش نمره چشم یک توصیه کلی این است که کودکان دست کم ۱۴ ساعت در هفته را در فضای باز بیرون برای ورزش یا تفریح بگذرانند. همچنین بسیاری از کارشناسان توصیه میکنند که کودکان زیر دو سال به کلی از صفحههای نمایش الکترونیکی دور نگهداشته شوند، از دو تا پنج سالگی مدت استفاده از این صفحههای نمایش به یک ساعت در روز محدود شود و از پنج تا ۱۲ سالگی این زمان بیش از دو ساعت در روز نشود. هنگامی که کودکان از صفحههای نمایش الکترونیکی برای خواندن استفاده میکنند، باید آنها را تشویق کرد که هر ۲۰ دقیقه به خود استراحت دهند.
به جز این تغییرات سبک زندگی، روشهای درمانی وجود دارند که میتوانند سرعت پیشرفت نزدیکبینی را در کودکان در حد قابلتوجهی (۵۰ تا ۶۰ درصد) کاهش دهند و پزشکان آنها را در نظر میگیرند، از جمله عینکهای با عدسی مخصوص، یا لنزهای تماسی نرم دو کانونی یا لنزهای تماسی سخت که شبها پوشیده میشوند (ارتوکراتولوژی) یا قطره چشمی که برای مهار کردن پیشرفت نزدیکبینی به کار میرود.