خانواده ها در بحران کرونا چگونه با کودکان رفتار کنند؟

یک کارشناس حوزه خانواده گفت: کودکان به علت حساسیت هر دوره رشدی بیشتر در معرض پیامدهای منفی غیرمستقیم ناشی بحران کرونا هستند.

رحیمه حامدی  اظهار کرد: کودکان با توجه به ویژگی های جسمی، روانی و اجتماعی خاص خود ممکن است درک تحلیلی و عینی از بحران کرونا نداشته باشند و با شیوه های منحصر به فرد و متفاوت از بزرگسالان به این مساله واکنش نشان دهند.

وی با بیان اینکه بیش از یک سال است که با ویروسی به نام کرونا روبرو شده ایم که زندگی عادی و روزمره همه انسان ها را به چالش کشیده و تغییراتی زیاد در سبک زندگی ایجاد کرده است، ادامه داد: از منظر سازمان بهداشت جهانی این بیماری به عنوان یک تهدید بزرگ برای سلامت جسمانی و روانی معرفی شده است لذا تغییر ناگهانی، گسترده و جهانی این بحران، پیامدهای روانشناختی مخربی در روابط بین فردی به ویژه روابط خانوادگی  ایجاد کرده است.

حامدی افزود: مشکلات در نظم رفتارهای روزمره، مشکلات رفتاری و هیجانی، اضطراب و ترس، افسردگی و استرس پس از سانحه مثل از دست دادن عزیز در اثر بیماری کرونا، نبود پدر و مادر (کادر درمان) در منزل و عدم دریافت توجه و محبت والدین، مشکلات آموزشی و غیره از جمله پیامدهای کرونا برای کودکان است.

این کارشناس روانشناسی تربیتی تصریح کرد: اثرات این بیماری صرفنظر از بعد جسم و روان می تواند تاثیر ماندگاری بر عواطف منفی افراد به ویژه کودکان به جا بگذارد.

والدین بیشتر از قبل نقش حامی برای فرزندان خود را ایفا کنند

این کارشناس حوزه خانواده اضافه کرد: برای اینکه چرخه ارتباطی والدین با کودک معیوب نشود و از تبعات منفی بحران کاسته شود والدین باید به راهکارهای مبتنی بر مدیریت هیجان و حل مسئله مجهز باشند.

به گفته حامدی، در وهله اول والدین بایستی آگاه باشند که کودکان افسردگی، اضطراب و ترس و ناامنی را به شیوه ای متفاوت از بزرگسالان  و بیشتر به صورت پرخاشگری، لجبازی، بهانه گیری های مکرر و حتی در موارد خاص به صورت شب ادراری نشان می دهند بنابراین شناخت احساسات و رفتارهای روزمره و سبک های مقابله ای کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است.

به باور این کارشناس روانشناسی تربیتی، در وهله دوم لازم است خود والدین از هوش هیجانی بالایی برخوردار باشند تا بتوانند عواطف و احساسات خود و اعضای خانواده را مدیریت کنند چون کودکان از طریق مشاهده و الگوپذیزی از اطرافیان، مهارت های زندگی را یاد می گیرند.

وی بیان کرد: والدین بیشتر از قبل نقش حامی برای فرزندان خود را ایفا کنند و به جای تمسخر، سرکوب احساسات ترس و اضطراب کودکان، ضمن همدلی به نگرانی های آنان فعالانه گوش دهند و مهربانی، عشق و توجه بیشتری نثار آنان کنند تا اعتماد و اطمینان از حمایت‌گری والدین در کودکان ایجاد شود.

کارشناس حوزه خانواده ادامه داد: تمام فعالیت های آموزشی و تفریحی روزمره به همراه پیشنهادهای جایگزین به صورت برنامه ریزی شده با نظارت والدین صورت بگیرد تا سبک زندگی بی نظم، خستگی و بی حوصلگی سراغ کودکان نرود.

والدین باید سواد رسانه و دنیای مجازی خود را تقویت کنند

حامدی با بیان اینکه واقعیت های موجود در مورد بحران و هر اتفاق مربوط به خانواده با شفافیت و زبان قابل فهم برای کودکان بازگو گردد و همیشه برای بحران، والدین چندین راهکار مراقبتی و مقابله ای هم به آنها آموزش دهند، گفت: والدین با توجه به سن و توان کودکانشان، مسئولیت هایی را برایشان تعریف کنند تا کودکان به نقش اثربخش خود در مقابله با این بحران پی ببرند و ضمن اعتماد به نفس در جهت تقویت مسئولیت پذیری آنان گام برداشته باشند.

کارشناس روانشناسی تربیتی اضافه کرد: با عنایت به اینکه استفاده از ابزارهای ارتباطی هوشمند رشد روزافزونی دارد، والدین باید به شدت سواد رسانه ای خود را تقویت کنند که بتوانند به صورت حرفه ای کودکان را در خصوص حضور در دنیازی مجازی همراهی کنند تا از پیامدهای منفی پیدا و پنهان آن بکاهند.

وی با بیان اینکه کودکان حساس تر و آسیب پذیرتر بیشتر از بقیه به عشق و محبت و حمایت‌گری و صبوری والدین نیاز دارند، ادامه داد: والدین باید با ارتقای سطح مهارتی و آگاهی های خود بتوانند بین نیازهای عاطفی و هیجانی خود با فرزندانشان در مقابله با کرونا یا هر بحران دیگر تعادل لازم را ایجاد کنند و امید، خودکارآمدی و شادی را به فرزندان خود تزریق کنند.

منبع: ایسنا

مرتبط:

تربیت مخصوص جلوگیری از عصبانیت در کودکان

راز تربیت کودکی مهربان و دوست داشتنی