کتابفروشی؛ پایان غم انگیز شکسپیر عاشق
کتابفروشی؛ پایان غم انگیز شکسپیر عاشق
روزنامه اعتماد نوشت: روایت مالک قدیمی ترین کتابفروشی رشت که به دلیل مشکلات مالی تعطیل شد.کتابفروشی ها معابد دانایی هر شهری هستند. در گذشته های نه چندان دور ردپای این معابد عزیز را می توانستی علاوه بر خیابان های اصلی شهر، در محلات هم بیابی چون صاحبان سرمایه ریسک پذیر بودند و اهل خطر. دایر کردن یک کتابفروشی در گذرها و محلات یعنی که چشم به مال اندوزی آنچنانی نداری و اهدافت بلندبالاتر از لذت های زودگذر دنیوی است.حال تصور کنیم که در محله ای قدیمی یک کتابفروشی دایر بود و جواز دانستن ها با عبور از چهارچوب «در» آن ممکن می شد و چه تعداد کودکان و نوجوانانی از این خوان بهره می بردند در سنین طفولیت شان و پایه ها و پی ها از آن مغازه در عمرشان سفت و محکم می شد و از هر کدا م شان در بزرگسالی اگر پرسشی شود از مکان های تاثیرگذار عمر، محال است که نام آن کتابفروشی ها بر زبان شان جاری نشود و از قلم بیفتد.تا همین یک دهه پیش، در ابتدای ورود به محله با قدمت ساغریسازان رشت، حمامی قدیمی و بزرگ وجود داشت که این روزها به جای آن آپارتمانی ساخته شده؛ حمامی که «برلیانت» نام داشت و بر نبش کوچه ای به همین نام واقع شده بود. حمام را که رد می کردید بعد از چند مغازه به کتابفروشی «شکسپیر» می رسیدید. این کتابفروشی قدیمی تا همین چند روز پیش هنوز دایر بود، اما مالکش بعد از نزدیک به نیم قرن دکان داری، آن هم از نوع فرهنگی اش دکانش را فروخت به کاسبی دیگر برای شغلی دیگر.«سیروس هنرجویی» که نزدیک به هشت دهه از عمرش می گذرد، مالک این کتابفروشی قدیمی از سال ۱۳۵۵در این محله به فروش کتاب های روز، درسی و کمک درسی مشغول بود.
او مدیر یکی از ناشران معتبر پیش از انقلاب بود؛ خودش می گوید: «من مدیر انتشارات «روز» تهران بودم و بعد از تاسیس دانشگاه گیلان در سال۵۶ با پیشنهادی از طرف یکی از آشنایانم که صاحب منصبی بنام بود به شهر رشت منتقل شدم و این کتابفروشی را نزدیک به نیم قرن پیش در این محله که یکی از پرجمعیت ترین محله ها از نظر رفت وآمد دانش آموزان بود، دایر کردم.» در ویترین کتابفروشی شکسپیر همیشه کتاب های روز چیده شده بود، کتاب های کودکان و نوجوانان و در مقطع انقلاب کتاب های پرطرفدار صمد بهرنگی، علی اشرف درویشیان و نویسنده های مد روز آن سال، اما سود فروش آن کتاب ها باعث گذران زندگی نمی شد پس «هنرجویی» علاوه بر آن به کار کتب درسی هم مشغول شد؛ می گوید: «در آن سال ها پخش ۷۰ درصد کتاب های درسی و کمک درسی در کل گیلان از این کتابفروشی انجام می شد؛ پخش کتاب های همه رشته های درسی.»با گذشت زمان و تغییرات ناگزیرش، این کتابفروشی هم از سکه افتاد و تنها یادمانی شد در این محله از گذشته. پیرمرد اما تا آن آخرین روز دایر بودن کتاب شکسپیر شغلش را عوض نکرد و این تغییر کاربری را به عهده مالک بعدی گذاشت. او می گوید: «به خاطر سن و سالم دیگر نمی توانستم تغییر شغل دهم، راه دیگری نداشتم و درآمدم از این مغازه تقریبا نزدیک به صفر بود. البته از طرفی درگذشته به خاطر علاقه به کتاب نمی توانستم دست از این شغل بکشم. آدم که در کار کتاب ریشه می دواند، چاره ای جز ادامه کار ندارد. از طرفی آموزش و پرورش هم با تغییر کتب درسی دانش آموزان ضرر هنگفتی به کار ما می زند؛ چون با این تغییرات، ناشری که بر پایه آن کتاب ها، کمک درسی، تست و… منتشر کرده، آن کتاب ها روی دستش می ماند و البته پخش کننده ای که ما باشیم هم در این میان ضرر می کنیم. قیمت های کتاب ها هم که افزایش یافته و قدرت خرید مردم کم شده است.»بعد از تعطیلی کتابفروشی شکسپیر در محله ساغریسازان رشت، موجی از تاسف ها و تالمات در فضای مجازی شکل گرفت و عکس های مغازه تعطیل شده هی دست به دست بین دوستدارانش چرخید، اما چند روز پیش از جلوی کتابفروشی تعطیل شده شکسپیر می گذشتم، ایستادم و با دوربین تلفن همراهم مشغول به عکاسی از ویترین تعطیل شده کتابفروشی شدم. جوانی دستفروش میوه، با گاری اش که از جلویم می گذشت، ایستاد و زل زد به من و گفت: آقا این مغازه چیه که هر بار از جلوش رد می شم کسی در حال عکس گرفتن از آن است؟ گفتم: این مغازه نماد و هویت فرهنگی محله ساغریسازان بود!
منبع: بهار نیوز
مرتبط:
تاثیر قصه گویی بر رفتار و آینده کودکان
شیرین‌نویسی در ادبیات کودکان و نوجوانان اهمیت دارد
