برقراری ارتباط والدین با فرزندان
برقراری ارتباط والدین با فرزندان
برقراری ارتباط والدین با فرزندان به شکلی صحیح مهمترین نکته ای است که در تربیت فرزند خود باید به آن توجه کنیم.
ارتباط والدین با نوجوانان و از سوی دیگر ارتباط فرزندان با والدین به مهارت های خاص رفتاری نیاز دارد.
در صورتی که هر دو سمت این مهارت ها را بیاموزند والدین و فرزندان می توانند اوقات شاد و صمیمی در کنار یکدیگر داشته باشند
بزرگترین چالش در خانواده های امروز موضوع تغییر نوع رابطه ها است.
در گذشته احترام بیشتری در خانواده ها حاکم بود.
اما امروز این احترام به صمیمت و در عین حال به کمتر شدن احترام و ترس از بزرگ تر منجر شده است.
پدران و مادرانی که هنوز به درک درستی از این تغییر دست پیدا نکرده اند، هنوز می خواهند با شیوه قدیمی فرزندان خود را کنترل کنند.
که این روش بیشتر منجر به دوری فرزند از خانواده و از دست رفتن پیوند و احترام می شود.
در نتیجه کودک یا نوجوان بیشتر با دوستان خود و یا فضای مجازی ارتباط برقرار می کند.
در حالی که فرصت صمیمیت بیشتر، مهمترین امکان برای کنترل و محافظت از فرزندان است که به هیچ عنوان نباید مخدوش شود.
ارتباط مؤثر با فرزندان
امروزه ارتباط والدین با فرزندان با سال های گذشته تفاوت های بسیاری دارد.
سرعت تحول این تغییرات آن قدر بوده است که بسیاری از والدین و فرزندان هنوز نتوانسته اند ارتباطات خود را بازنگری کنند، و تغییرات بنیادین محیطی را در روابط خود حل کنند.
حال آنکه برقراری ارتباط مؤثر فرزندان با والدین در رشد و سلامت آنها بسیار اثرگذار است.
همچنین ارتباط مؤثر والدین با فرزندان نیز در روحیه والدین، شادابی و سلامت آنان نقش به سزایی دارد.
ارتباط والدین با نوجوانان
چطور می شود در فضای امروز که سرعت انتقال اطلاعات، جامعه بشری را با هرج و مرج و مشکلات عاطفی فراوان درگیر کرده است به برقراری ارتباط مؤثر و مناسب والدین و فرزندان کمک کرد؟
به خصوص که در این میان والدین بیش از همیشه از ارتباط مؤثر با نوجوانان خود بازمانده اند.
و ارتباط بین فرزندان و والدین دست خوش تغییرات بنیادین شده است.
گویی ساختار روابط در خانواده نیاز به بازسازی دارد.
برقراری ارتباط والدین با فرزندان به شیوه ای صحیح
اغلب والدین برای فرزندانشان از نوع روابط خود با پدر و مادر و خانواده خود در چند سال پیش سخن می گویند.
اما این چند سال پیش، از دید نسل جدید آن قدر دور و عجیب به نظر می رسد که:
نمی توانند آن روابط را الگوی نوع رفتار خود قرار دهند.
با توجه به اینکه این نسل به الگوهای رفتاری نیاز دارد پس والدین نمی توانند این نقص را با این نوع نگرش از بین ببرند.
این نقیصه همواره این خطر را به وجود می آورد که نوجوانان به الگوهای پرخطر اجتماعی به خصوص در فضای مجازی پناه ببرند.
در نهایت هم ارزش ها و هنجارهای خود را از این فضاها دریافت کنند.
فرزندان و فضای مجازی
ناگفته پیداست که فضای مجازی در عین حال که می‌تواند اطلاعات بسیاری در اختیار فرزندان قرار دهد، می تواند بسیار خطرساز باشد.
چرا که اصل اعتماد که در سنین پایین به راحتی صورت می گیرد، فرزندان را به سمت الگوهای پر زرق و برق سوق می دهد.
این الگوها که طرفدارهای فراوانی دارند و مقبولیت، رفتارهای آنها را موجه نشان می دهد.
حال آنکه رفتار آنها می تواند کاملاً نامناسب، پر خطر و ناهنجار باشد.
بازسازی روابط با فرزندان
بنابراین خانواده ها باید برای بازسازی روابط
واقع بین باشند
به طور مستمر تلاش کنند
و در این مسیر پیش از بروز مشکل به کسب آگاهی بپردازند.
- چگونه می شود با وجود اختلاف عقیده و سلیقه بین نسل گذشته و نسل جدید ارتباطی مؤثر با فرزندان داشت؟
- آیا باید نوجوانان را به طور کلی از فضای مجازی محروم کرد؟
اگر نه روش های حمایت از آنها در این فضاها چیست؟ - چطور می توان ارزش‌ها و هنجارهای خانواده را به فرزندان انتقال داد؟
مرتبط:
کتاب‌های تصویری در رشد مهارت‌های مشاهده‌ای کودکان
