شرط اصلی مبارزه با فقر، مبارزه با فقر کودکان است

وی افزود: پیمان‌نامه جهانی حقوق کودک بحث جدیدی در بحث‌های اجتماعی باز کرد. این پیمان‌نامه از جمله قوانینی است که کشورها خیلی به سرعت به آن پیوستند. تنها دو کشور بود که به آن نپیوست که یکی از آنها آمریکا است.

مدیرعامل انجمن حمایت از حقوق کودکان با تاکید بر اهمیت عمل به پیمان‌نامه جهانی حقوق کودک بیان کرد: این پیمان‌نامه چند ویژگی دارد که آن را با اهمیت می‌کند. اول از همه اصولی از این پیمان‌نامه فرهنگ‌ساز هستند یعنی قبلاً گفته می‌شد که بچه‌ها حق آموزش دارند و نباید کار کنند اما به صورت قانون درنیامده بود. خیلی اوقات این مفاد بدیهی به نظر می‌رسد اما این امر بدیهی در خیلی از کشورها اجرا نمی‌شود.

او ادامه داد: متن پیمان‌نامه در راستای حقوق کودکان در جامعه ما فرهنگ‌سازی کرده است و به اجتماعی‌تر شدن مباحث حقوق کودکان کمک کرده است. این مسئله سبب شده تا مناسبات ما انسانی شود. بحث خشونت علیه کودکان نیز در این پیمان‌نامه وجود دارد. پیمان‌نامه حقوق کودک در عین حال جهت دهنده است. جهت کلی پژوهشی، برنامه‌ای و سیاست‌گذاری به کشورها و فعالان حقوق کودک می‌دهد. به این دلیل یک قانون بنیادین محسوب می‌شود.

یزدانی خاطرنشان کرد: پیمان‌نامه در عین حال یک قانون گفتمان‌ساز است. یکی از موارد و اصول یا بنیان‌هایی است  که می‌تواند در مناسبات ما تحول ایجاد کند؛ دولت و قوه قضاییه و دیگر نهادها را دخیل کرده است. در نهایت امر باید گفت که پیمان‌نامه جهانی حقوق کودک یک قانون رهایی‌بخش است.

این فعال حقوق کودک تصریح کرد: ما باید به سمت اجرا و گفتگو بر سر اجرای درست پیمان‌نامه جهانی حقوق کودک برویم. چراکه یک نیاز پایه‌ای و توسعه‌ای نیز محسوب می‌شود. اگر قرار باشد به نیازهای توسعه‌ای خودمان بپردازیم، حتماً باید به این پیمان‌نامه رجوع کنیم و آن را اجرایی کنیم.

او ادامه داد: اگر قرار باشد با فقر رو به رو شویم مهمترین کاری که می‌تواند در این مسئله تاثیر بگذارد این است که فقر کودکان را از بین ببریم. بنابراین پیمان‌نامه شکل‌گیری بسیاری از خلا‌های توسعه‌ای ما را پوشش می‌دهد.

یزدانی در تصریح چالش‌های علمی اجرای پیمان نامه جهانی حقوق کودک گفت: لایحه حمایت از حقوق کودک و نوجوان حدود ۱۲ سال در دولت و مجلس معطل مانده است و از سوی دیگر کاندیدهای انتخابات برنامه‌ای برای کودکان ندارند که این موارد نشان دهنده پتانسیل ضعیف سیاسی در اجرای پیمان نامه جهانی حقوق کودک است.

عدالت آموزشی در ایران رعایت نمی‌شود

الهه خوشنویس (فعال حقوق کودک) سخنران دیگر این نشست بود که با تاکید بر اهمیت و ضرورت عمل به پیمان‌نامه حقوق کودک گفت: ۲۵ سال پیش که ایران کنوانسیون حقوق کودک را قبول کرد، راه‌های خوبی برای به رسمیت شناختن کودکی و حقوق آن باز شد. کنوانسیون به شکل جامعی به حقوق کودکان از زوایای مختلف می‌پردازد. این پیمان‌نامه اگر به طور کامل عملی شود، می‌تواند اصلاح شود و گام‌های مثبتی در ادامه آن برداشته شود. هر قانونی همیشه امکان ارتقا و اصلاح دارد. در شرایط فعلی نیز بسیار مثبت است.

او ادامه داد: یکی از بحث‌های مهم در مورد کودکان آموزش است. مدارس و مهدکودک‌ها باید جنبه آموزشی قوی داشته باشند. یکی از نیازهای اصلی کودکان آموزش محسوب می‌شود اما در عین حال باید این آموزش همراه با بازی باشد.

این فعال حقوق کودک تصریح کرد: عدالت آموزشی یکی از نکات خیلی مهم پیمان‌نامه است اما در متاسفانه در جامعه ما چندان به آن عمل نمی‌شود. مدارس غیرانتفاعی و دولتی تبعیض زیاد را به  زندگی کودکان تحمیل کرده است. ضعیف‌ترین و بی‌کیفیت‌ترین مدارس هم مدارس دولتی هستند. خیلی از امکاناتی که باید کودکان به صورت رایگان از آن بهره مند باشند، در اختیارشان قرار نمی‌گیرد.