چگونه فرزندان خود را پای‌بند مقررات کنیم؟
برای خیلی از پدر و مادران، مواقعی پیش‌می‌آید که فرزندان‌شان به رعایت قوانین و مقررات، تن درنمی‌دهند. در این‌جا، چندین راه برای اطاعت فرزندان شما از قوانین و مقررات، ارائه گردیده است.
برای خیلی از پدر و مادران، مواقعی پیش‌می‌آید که فرزندان‌شان به رعایت قوانین و مقررات، تن درنمی‌دهند و بارها از انجام آن سرپیچی می‌کنند. در این‌جا، چندین راه برای اطاعت فرزندان شما از قوانین و مقررات، ارائه گردیده است.
به کودکان، حق صحبت بدهید:
کودکان هم باید در تعیین مقررات و محدودیت‌ها، حق صحبت داشته باشند. باید فرصتی به آنان داده شود تا آن‌چه را که فکر و احساس می‌کنند، بازگو کنند. حتی یک کودک پنج تا شش‌ساله نیز می‌تواند با شما صحبت کند و شما را در وضع مقررات منصفانه، کمک کند اما شنیدن حرف‌های او به این معنا نیست که به‌طور حتم، به حرفش گوش بدهید و از خواسته‌های خود پرهیز کنید. البته برخی از محدودیت‌ها را می‌توانید به کمک کودکان وضع کنید و برخی دیگر را باید خود مقرر نمایید.
دلیلش را توضیح دهید:
اگر کودکان بدانند به چه دلیل مقرراتی برای آنان وضع می‌شود، بهتر پای‌بند آن‌ها باقی‌می‌مانند. جمله‌ی «حق نداری با دوچرخه به خیابان بروی.» وضع قانون بدون دلیل است اما اگر بگویید: «دوچرخه‌سواری در خیابان، خطرناک است و ممکن است آسیب ببینی.» درواقع، دلیلی ارائه می‌دهد و در این‌صورت، پذیرفتن آن ساده‌تر می‌شود.
از قبل اطلاع بدهید:
ناگهان و بی‌مقدمه، قانون و محدودیت وضع نکنید، بگذارید کودکان قبل از رعایت محدودیت، از وجود محدودیت و قانونی که وجود دارد، آگاه باشند. چگونه ممکن است وقتی شما هیچ حرفی نزد‌ه‌اید، فرزندتان پیشاپیش بداند که نباید در خیابان، دوچرخه‌سواری کند یا این‌که تا چه ساعتی می‌تواند بیرون باشد؟
یادآوری کنید:
کودکان گاهی‌وقت‌ها مقررات و محدودیت‌ها را فراموش می‌کنند. اگر احساس می‌کنید فرزند شما قاعده‌ای را فراموش کرده است، آن‌قدر صبر نکنید تا او به دردسر بیفتد و بعد اقدام کنید اما اگر بعد از چندبار یادآوری، احساس کردید که باز هم به رفتارش ادامه می‌دهد، جریمه‌ی لازم را برایش درنظر بگیرید.
منظورتان را به‌روشنی بیان کنید:
محدودیت‌ها را به‌طور کامل روشن کنید. منظورتان را به‌روشنی بگویید و راهنمایی‌های لازم را بیان‌کنید. کودکان باید به‌طور دقیق بدانند که از آنان چه انتظارهایی دارید و آنان چه باید بکنند. از گفتن عبارت‌های گنگ و نامشخص، خودداری کنید.
تا حد امکان از جمله‌های مثبت استفاده نمایید:
سعی‌کنید در بیان مقررات برای فرزندتان، از جمله‌های مثبت استفاده کنید. به‌جای این‌که به فرزندتان بگویید: «با توپ داخل اتاق، بازی نکن.» بهتر است بگویید: «می‌توانی با توپت در حیاط و روی چمن‌ها بازی کنی.» در این‌صورت، فرزند شما راغب‌تر به انجام مقررات می‌گردد.
