آیا بیماری هپاتیت کشنده است؟!
اگر شما یا یکی از اطرافیان شما به بیماری هپاتیت دچار شده باشید، قطعاً می‌خواهید بدانید که این بیماری تا چه حد خطرناک است.
هپاتیت به معنای التهاب کبد است که اغلب در اثر عفونت‌های ویروسی ایجاد می‌شود اما علل غیر ویروسی نیز دارد. ویروس‌های عامل این بیماری شامل ویروس‌های هپاتیت A ،B ،C ،D و E می‌شود.
از علل غیر ویروسی هپاتیت نیز می‌توان به قرار گرفتن در معرض برخی سموم و ابتلا به بیماری‌های خود ایمنی اشاره کرد. سوال مهمی که ذهن بسیاری از مبتلایان را درگیر کرده این است که “آیا هپاتیت کشنده است؟”.
کبد مسئول فیلتر کردن مواد مضر از خون است؛ از جمله سلول‌های مرده، سم‌ها، چربی‌ها، هورمون‌های و یک ماده زردرنگ به نام بیلی روبین که از تجزیه گلبول‌های قرمز حاصل می‌شود. اگر کبد در اثر بیماری هپاتیت ملتهب، حساس و بزرگ شده باشد، دیگر قادر به عملکرد طبیعی نیست.
در نتیجه، سمومی که به طور معمول توسط کبد فیلتر می‌شوند در بدن جمع می‌شوند و برخی از مواد مغذی آن‌طور که باید پردازش و ذخیره نمی‌شوند. این اتفاقات باعث می‌شود که عوارض متعددی در افراد مبتلا به هپاتیت ایجاد شود که بسته به شدت بیماری، شدت این عوارض نیز متفاوت است.
برخی از انواع هپاتیت حتی می‌توانند منجر به سیروز کبدی و سرطان کبد شوند و کشنده باشند. در ادامه با این نوع هپاتیت آشنا خواهید شد.
خطرناک‌ترین نوع هپاتیت کدام است؟
شایع‌ترین انواع هپاتیت، هپاتیت A ،B و C هستند. هپاتیت به طور کلی، سالیانه جان ۵۰۰ هزار نفر تا ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر را در سراسر دنیا می‌گیرد. در ایران نیز گزارش شده که سالیانه حدود ۶۰۰۰ مورد مرگ و میر بر اثر بیماری هپاتیت وجود دارد.
هپاتیت C خطرناک‌ترین ویروس مولد این بیماری است که پیشرفت آهسته‌ای دارد، اما در نهایت می‌تواند به طور کامل، کبد را تخریب کند. حدود ۸۵ درصد از عفونت‌های هپاتیت C منجر به بیماری مزمن کبدی می‌شود که حدود ۲۰ درصد از آنان در نهایت، به سیروز کبدی مبتلا خواهند شد.
سیروز کبدی آخرین مرحله از بیماری‌های مزمن کبدی است که باعث تخریب غیرقابل ترمیم سلول‌های کبدی می‌شود. هپاتیت C همچنین می‌تواند باعث سرطان کبد نیز بشود. طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، حدود ۵ درصد از مبتلایان به هپاتیت C، بر اثر سیروز کبدی یا سرطان کبد خواهند مرد.
هپاتیت A و B نیز می‌توانند خطرناک باشند. البته ویروس هپاتیت A به‌ندرت کشنده است اما می‌تواند باعث بیماری حاد کبدی شود که در اکثر موارد، در طی چند ماه بهبود می‌یابد. در این شرایط، فرد دچار تب بالا می‌شود که در بزرگسالان شدیدتر از کودکان است.
ویروس هپاتیت B نیز در ۸۵ درصد از موارد با بهبودی همراه است. تنها ۱۵ درصد از مبتلایان به هپاتیت ب ممکن است به سیروز کبدی یا سرطان کبد مبتلا شوند که تعدادی از آنها نیز، جان خود را از دست خواهند داد.
هپاتیت D که از انواع نادر این بیماری است نیز گاهی اوقات با هپاتیت B همراه می‌شود و ترکیبی کشنده ایجاد می‌کند. هپاتیت E به نظر می‌رسد بیشتر زنان باردار را در معرض خطر قرار می‌دهد. البته درصد مرگ و میر آن بسیار ناچیز است.
آیا بیماری هپاتیت درمان هم دارد؟
درست است که درصد کمی از مبتلایان به هپاتیت ممکن است جان خود را از دست بدهند؛ اما این بیماری در اکثر موارد قابل درمان است، حتی نوع شدید آن. با این وجود، لازم است این نکته را یادآوری کنیم که همیشه پیشگیری بهتر از درمان است.
برای پیشگیری از ابتلا به هپاتیت A ، شستن دست بسیار مهم است. در مورد هپاتیت B و C باید از تماس با خون فرد آلوده، حتی مقادیر بسیار اندک آن که مثلاً در مسواک یا تیغ وجود داشته باشد، خودداری کنید.
اگر فردی به هپاتیت مبتلا شود، گزینه‌های درمانی با توجه به نوع هپاتیت و حاد یا مزمن بودن عفونت تعیین می‌شود:
درمان هپاتیت A
هپاتیت A معمولاً نیازی به درمان ندارد زیرا بیماری در اکثر موارد، کوتاه‌مدت است. اگر علائم باعث ناراحتی زیادی شود، ممکن است استراحت در رختخواب توصیه شود. اگر استفراغ یا اسهال دارید، دستورات مربوط به هیدراتاسیون (آب‌رسانی) و تغذیه که توسط پزشک ارائه می‌شود را دنبال کنید. هپاتیت A واکسن هم دارد.
درمان هپاتیت B
هپاتیت حاد B نیز در اکثر موارد به درمان خاصی نیاز ندارد. هپاتیت B مزمن با داروهای ضد ویروسی درمان می‌شود. این شکل از درمان می‌تواند پرهزینه باشد زیرا باید چندین ماه یا حتی چندین سال ادامه یابد.
درمان هپاتیت B مزمن همچنین نیاز به ارزیابی و نظارت پزشکی منظم دارد تا مشخص شود آیا ویروس به درمان پاسخ می‌دهد یا خیر. واکسن هپاتیت B نیز موجود است.
درمان هپاتیت C
از داروهای ضد ویروسی برای درمان هر دو نوع حاد و مزمن هپاتیت C استفاده می‌شود. افرادی که به هپاتیت C مزمن مبتلا هستند معمولاً با ترکیبی از داروهای ضد ویروسی درمان می‌شوند.
همچنین ممکن است برای تعیین بهترین شکل درمان، به آزمایش‌های بیشتری نیاز داشته باشند. افرادی که در اثر هپاتیت C مزمن دچار سیروز کبدی می‌شوند، ممکن است کاندید پیوند کبد باشند. در حال حاضر هیچ واکسنی برای هپاتیت C وجود ندارد.
درمان هپاتیت D و E
در حال حاضر هیچ داروی ضد ویروسی برای درمان هپاتیت D و E وجود ندارد و معمولاً نیازی هم به درمان ندارند. با واکسیناسیون علیه ویروس هپاتیت B می‌توان از هپاتیت D نیز پیشگیری کرد؛ زیرا ویروس هپاتیت D تنها در صورتی می‌تواند فردی را مبتلا کند که او به هپاتیت B مبتلا باشد.
منبع:ایسنا
