وقتی علت خجالتی بودن کودکان والدین هستند!

یکی از مشکلاتی که اغلب کودکان و نوجوانان تجربه ای از آن در ذهن دارند، احساس خجالت و کمرویی است. کمرویی به مفهوم احساس ناراحتی کردن از بودن در جمع است.برخی از کودکان به علت خجالتی بودن و گاهی کمبود اعتماد به نفس در دوست یابی و تعامل با بزرگترها دچار مشکلات بسیاری می شوند که ممکن است در آینده نیز برای آنها دردسرساز شود. کودک خجالتی را باید از همان ابتدا اجتماعی تربیت کرد.

ویژگی و مشخصه کلی کودکان خجالتی

۱٫ آن ها واقعا نسبت به بچه های دیگر خجالت می کشند. به نظر عصبی هستند یا می ترسند و زیاد حرف نمی زنند آن ها اغلب تنها بازی می کنند.

۲٫ آن ها تماشا می کنند که بچه های دیگر چه می کنند اما به آن ها ملحق نمی شوند در زنگ تفریح بچه ها را تماشا می کنند که بازی می کنند، اما خودشان بازی نمی کنند.

۳٫ آن ها بسیار ساکت هستند چیزهای زیادی برای گفتن به بچه های دیگر ندارند.

زمانی که با بچه های دیگر هستند احساس می کنند که افراد به آنها نگاه می کنند حتی در میان افراد آشنا آن ها اغلب تنها بازی می کنند و یا در سکوت به دیگران نگاه می کنند که سرگرم تفریح هستند، بدون اینکه به آن ها ملحق شوند.

چرخه معیوب خجالت

بسیاری از کودکان خجالتی در یک چرخه معیوب گیر می افتند که مانع از ارتباط آن ها با بچه های دیگر می شود:چون در محیط های اجتماعی احساس ناراحتی می کنند، از تعامل با همسالان خود اجتناب می کنند این به این معنی است که آن ها کم تر تمرین می کنند و با کودکان دیگر بازی می کنند بنابراین آن ها فرصت کمتری برای توسعه مهارت های اجتماعی مثل مکالمه، حل و فصل بحث، چرخش، یا محاسبه چیزهای جالب برای انجام دادن دارند عدم موفقیت نسبی آن ها باعث می شود که آن ها احساس معذب بودن کنند و از موقعیت های اجتماعی اجتناب کنند.

کودکان خجالتی خود را از دیگران جدا می کنند زیرا آن ها بر ناراحتی خودشان متمرکز شده اند آن ها نمی خواهند با کودکان دیگردوست باشند.

کودکان دیگر اغلب واکنش منفی به این رفتار سرد دارند در مقایسه با کودکانی که از کودکان دیگر کناره گیری نمی کنند، کودکان خجالتی به احتمال زیاد به طور فعال از همسالان خود ناراضی هستند از سوی دیگر، برخی شواهدی وجود دارند که کمرویی می تواند در برخی فرهنگ های آسیای خاص از نظر اجتماعی قابل قبول تر باشد.

انواع کودکان خجالتی:

با توجه به رتبه بندی و مشاهدات گزل سه زیرگروه مهم از کودکان خجالتی را با الگوهای بسیار متفاوتی از روابط اجتماعی شناسایی کرد. همه این کودکان رفتارهای خجالتی ای که قبلا گفته شد را نشان دادند، اما آنچه که آن ها انجام دادند به شدت به نحوه رفتار کودکان با آن ها مربوط بود. (توجه داشته باشید:برخی بچه های خجالتی با هیچ یک از این مقوله ها همخوانی نداشتند).

۱)کودکان خجالتی موافق

اگر چه این کودکان صحبت یا بازی را آغاز نکرده بودند، وقتی یک همتا به آن ها نزدیک شد به گرمی واکنش نشان دادند. این کودکان به طور کلی توسط همسالان پذیرفته شده بودند و بسیاری از دوستان را به عنوان بچه های اجتماعی بیشتر دوست داشتند سایر کودکان آن ها را به عنوان سرگرمی منطقی و هوشمندانه تر نگاه می کردند. علی رغم تمایل آن ها برای عقب نگه داشتن، صراحت آن ها نسبت به پیشنهادهای دیگر کودکان و شاید روابط خانوادگی مثبت به آن ها این امکان را می داد که به اندازه کافی مهارت اجتماعی داشته باشند تا با همسالان خود کنار بیایند.

۲٫ کودکان خجالتی نابالغ

این کودکان معمولا در موقعیت های اجتماعی عقب می ماندند، اما زمانی که سعی می کردند به هم سن و سالان نزدیک شوند، به گونه ای عمل کردند که کودکان دیگر کودکان را لوس یا آزار دهنده می دیدند .

کودکان دیگر اغلب کودکان خجالتی نابالغ را نادیده می گیرند. آن ها بیشتر از کودکان خجالتی موافق هستند که دوست ندارند توسط همسالان خود مورد تنفر قرار بگیرند زیرا آن ها بین منزوی بودن و توجه به خود به روش های مخرب و تحریک کننده مرددند. آن ها همچنین کم تر از میانگین دوستان داشتند

۳)کودکان خجالتی سرسخت

کودکان متناقض و خجالتی به نظر می رسد، اما گزل یک گروه از کودکان خجالتی را که اغلب خود را برای خود نگه می داشتند، مشخص کرد اما هنگامی که آن ها با یکدیگر تعامل برقرار کردند، اغلب به روش های خشمگین یا خصمانه رفتار می کردند در مقایسه با هر دو کودک اجتماعی و دیگر کودکان خجالتی، این کودکان بیش ترین ارتباط با یکدیگر را دارند بسیار محتمل است که توسط همسالان خود طرد شوند – تا حدودی به این دلیل که رفتار آن ها بسیار ناخوشایند است و دوستان کمی برای محافظت یا دفاع از آن ها دارند.

خجالت از کجا می آید؟ علت این حالت کودک چیست؟

ژنتیک ، بله خجالت تا حدودی ارثی است

مثل بسیاری از ویژگی هایی که ارثی هستند تحقیقات نشان می دهد، میل به کم رویی ممکن است ژنتیکی باشد . برخی اوقات خجالتی بودن در ذات و سرشت کودک نهفته است، به این معنا که منشا آن زیستی بوده و به صورت ژنتیکی منتقل شده است

سرکوب از طرف اطرافیان از علت های خجالتی کودک

همیشه خجالتی بودن زمینه ارثی و ژنتیکی ندارد و برخی اوقات زمینه های ارثی با عوامل محیطی تقویت می شود که از جمله این عوامل می توان به تجربه های کودک، یادگیری از محیط و سرکوب اعتماد به نفس شان به وسیله ی اطرافیان بزرگسال به خصوص والدین عنوان کرد.

ترس از شکست و انتظار بیش از حد والدین

جالب است بدانید که کودکانی که تمام اوقات بیشتر از ظرفیت شان از آن ها توقع وجود دارد، وقتی نمی توانند آن انتظار را درست برآورده کنند حس بدی پیدا می کنند و این احساس بد به ترس از شکست در آن ها تبدیل می شود و آن ها را به سمت خجالت سوق می دهد.

رفتار والدین

این یک حقیقت است و نمیتوان آن را رد کرد که والدین خجالتی این حس را به کودک شان نیز می آموزند و در نهایت کودکان خجالتی خواهند داشت . در موقعیت های مختلف اجتماعی و .. کودک به تعاملات والدینش با دیگران نگاه کرده و می آموزد.