نشانه ها و علل تنبلی کودکان + نحوه رفتار با کودکان تنبل
تنبلی، خصلتی نامطلوب است که میتواند از همان دوران کودکی در شخصیت افراد شکل گیرد و تبدیل به یک عادت همیشگی شود. تنبلی کودکان اگر به موقع مورد توجه و درمان نشود میتواند در رفتارهای بزرگسالی تاثیر گذارد.
نشانه های تنبل بودن کودکان:
– یکی از نشانه های تنبلی در کودکان، تمام نکردن کارها است. آنها به دلیل اعتماد به نفس پایین، توانایی و انگیزه ای برای به اتمام رساندن کارهایی که شروع کرده اند، ندارند.
– بی تفاوتی و نداشتن تلاش و تکاپو برای انجام کار و حل مشکلات شخصی، یکی دیگر از نشانه های تنبلی کودکان است. این کودکان تلاشی برای انجام برنامه های خود ندارند و پتانسیل پایینی دارند.
– کودکان تنبل، دقت و تمرکز پایین دارند و رویاپردازی های قوی می کنند. این کودکان همیشه در کارهایشان از دیگران کمک می گیرند و متکی به خود نیستند.
– برای انجام ندادن کارهای روزانه و فعالیت های ورزشی بهانه تراشی مختلف می کنند و اصولآ به انجام فعالیت های ورزشی و یا هر فعالیتی که آنها را به تکاپو وادارد، علاقه ندارند.
دلایل تنبلی کودکان:
– زندگی شهر نشینی باعث شده که بی تحرکی و کم تحرکی در جامعه افزایش یابد و متأسفانه در سنین کودکی و نوجوانی به دلیل افزایش بازی های مجازی و رایانه ای، فعالیت فیزیکی کودکان نیز محدود شده است.
– نداشتن نظم در کارها: اگر کودک در زندگی نظم دقیقی نداشته باشد، گاهی کارهایی که بر دوشش گذاشته شده است را انجام نمی‌دهد؛ مثلا شما اگر از او بخواهید که هر روز باغچه را آبیاری کند، دو روز این کار را انجام می‌دهد، ولی روز سوم آن را رها خواهد کرد.
– عدم علاقه به کارها: ممکن است کودک به کاری خاص، علاقه نداشته باشد و این مسأله باعث انجام ندادن مکرر آن وظیفه از ناحیه کودک گردد.
– عدم توجه کافی به کودک در زمانی که کاری را سرموقع به انجام میرساند.
– بیماری شدید
– نقایص فیزیولوژیکی و بدنی
– گاهی توقعات و انتظارات بیش از حد والدین باعث می شود که کودک دچار تنبلی شود.
– گاهی مشکلات و اختلافات خانوادگی دلیلی بر تنبلی کودک می شود
– نداشتن برنامه مشخص برای تماشای تلویزیون و یا بازی رایانه ای
– کمبود اعتماد به نفس
– برطرف کردن نیازهای فرزندان توسط والدین
رفتار با کودکان تنبل:
تنبلی کودکان، آنها را از تلاش و تکاپو باز می دارد. تنبلی می تواند از دوران کودکی در فرزندان به وجود آید و اگر در همان دوران کودکی به حل این مشکل اهتمام شود، دیگر تنبلی برای او عادت ترک نشدنی تبدیل نمی شود برای این امر، بهتر است ریشه های تنبلی را در کودک خود شناسایی شده و برای مقابله با آن به کار راهکارهایی اندیشیده شود. فرقی ندارد چه کودکان در مهد کودک باشد چه نوجوان، نحوه رفتار با تنبلی چالش برانگیز است. اگر چه راه های زیادی برای انگیزه دادن وجود دارد.
– اول از همه باید علت تنبلی کردن کودکان را بررسی کنید.
– کودکان تنبل را بعد از انجام کارها و رفتارهای مناسب تشویق کنید.
– سپردن کارهایی که در حد توان کودکان تنبل می باشد.
– یکی از بهترین راه کارها برای رفتار با کودک تنبل این است که از او در آشپزخانه استفاده شود.
– بیرون بردن کودک و لذت بردن از طبیعت میتواند به تنبلی کودکان کمک کند.
– برای کودکان فعالیت های مختلف و متناسب با علاقه تعیین کنید و از پاداش ها و مشوق ها برای انجام دادن کارها استفاده کنید.
– مشکلات خانوادگی را به حداقل برسانید. با کمتر شدن مشکلات و فراهم شدن آسایش برای کودکان بسیاری از مشکلات و اختلالات رفتاری آنها حل می شود.
– بهترین راه برای یادگیری اخلاق کاری خوب به فرزندانتان این است که در کنار آنها کار کنید. به فرزندان خود بیاموزید که چگونه کارها را به روشی سرگرم کننده انجام دهند. همچنین میتواند در زمان انجام آن به موسیقی گوش کرده تا انرژی بیشتری برای آن کار داشته باشد.
– احساس تعهد فرزندتان را ترغیب کنید این کار تنبلی در کودکان را از بین میبرد
– صدا زدن. صبر کردن. اقدام کردن. این رویه را دنبال کنید: با چشم محل حضور کودکتان را شناسایی کنید. یک بار او را صدا بزنید. سه دقیقه منتظر بمانید. به سراغ کودکتان بروید، دستش را گرفته و بگویید: “وقتی که صدات می‌کنم، می‌خوام که بیای”. سپس او را به محل مورد نظر هدایت کنید. اگر همیشه این کار را انجام دهید، او متوجه خواهد شد که شما واقعا انتظار دارید که موقع صدا زده شدن به سراغ شما بیاید.
راه های رفع مشکل تنبلی کودکان در نوشتن تکالیف مدرسه:
– مشخص کردن زمان برای انجام تکالیف مدرسه (بهتر است از معلم بپرسید که مشق نوشتن بچه ها چقدر طول می‌کشد)
– به بچه ها یاد دهید قبل از انجام هر کار لذت بخشی باید ابتدا تکالیفشان کامل کنند. سعی کنید ثابت قدم باشید و تلفن همراه، بازی های ویدیویی و هر عامل حواس پرتی را از دسترس خارج کنید.
– قبل از دخالت مستقیم مشاهده کنید. ببینید اصلا به شما نیاز دارد یا خیر تا می توانید خودتان را دور کنید. بگذارید خودش تکالیفش را انجام دهد.
– شما مسئول نوشتن نیستید؛ راهنمایی های اضافی انجام ندهید و تا می توانید ساکت باشید. اگر کودک بدون حضور شما می تواند مشق بنویسد کارتان را درست انجام داده اید، در غیر این صورت کودک شما مسولیت پذیری لازم را ندارد
– به کودکان انگیزش دهید تا تکالیفشان را انجام دهند.
مرتبط:
