گاز گرفتن کودک نشانه چیست؟
باید دید کودک در چه شرایطی شروع به گاز گرفتن می کند به فرزند خود کمک کنید تا از راه های دیگری برای بیان احساسات یا خواسته خود استفاده کند.
چرا کودکان گاز می گیرند؟ گاز گرفتن دیگران توسط کودک نشانه ترس است یا خشم ؟ کودک برای اعلام گرسنگی هم گاز می گیرد؟ کودکی که از قبل از ۱ سالگی تا بعد از ۳ سالگی گاز گرفتن را ادامه می دهد چه می خواهد؟
گاز گرفتن، یک رفتار است که اغلب در کودکان، به خصوص کودکان نوپا و ۲ ساله دیده می شود.
زمانی که کودکان بالغ می شوندو کنترل خود را به دست می آورند و مهارت های حل مساله را توسعه می دهند، معمولاً این رفتار را ترک می کنند. اگر چه معمول و رایج است، اما گاز گرفتن می تواند یک رفتار غیر معمول و بالقوه مضر باشد.
این بخش به شما کمک خواهد کرد تا دلایل گاز کودکان را درک کرده و چند ایده و استراتژی برای واکنش به طور مناسب به شما می دهد.
چرا کودکان گاز می گیرند؟
برخی از کودکان به طور غریزی گاز می گیرند، چون آن ها توانایی کنترل خود را ندارند. برای مثال، وقتی مارکوس ۳ ساله بود عروسک خواهر ۲ ساله اش، جی نا، را می گرفت ، اولین واکنش او این است که گازش بگیرد و عروسکش را پس بگیرد.
او مکث نمی کند تا درباره دیگر شیوه ها فکر کند و یا نتیجه اعمالش را ببیند.اما دلایل دیگری نیز وجود دارد که چرا کودکان ممکن است گاز بگیرند.
سایر علل گاز گرفتن کودک :
-یک کودک ممکن است گاز بگیرد تا دندان دراوردنش را تسکین دهد. احساس گاز گرفتن را تجربه کنید.
-ارضای نیاز تحریک دهانی – حرکتی.
-تقلید از بچه های دیگر و بزرگسالان.
-احساس قوی بودن و کنترل داشتن.
-جلب توجه کردن.
-عمل دفاع از خود.
-برقراری ارتباط بین نیازها و خواسته های خود، مانند گرسنگی یا خستگی.
-برقراری ارتباط بین بروز احساسات دشوار، مانند ناامیدی، عصبانیت، گیجی و یا ترس (“افراد زیادی در اینجا وجود دارند و من احساس می کنم شلوغ است”).
خانواده ها برای جلوگیری از گاز گرفتن کودک چه کاری می توانند انجام دهند؟
انواعی از کارها وجود دارند که خانواده ها می توانند برای جلوگیری از گاز گرفتن، انجام دهند. این کار به انتظارات مناسب از سن کودک برای رفتار کودک براساس مهارت ها و توانایی های فعلی او کمک می کند.
دقت کنید که برنامه زمانبندی، روتین و گذار کودک قابل پیش بینی و سازگار باشند.
در هنگام غذا و زمان خواب کودکتان دقت کنید تا دچار مشکل نشود.
برای آنها سرگرمی تیین کنید و برای تمرکز کردن هایشان چاره ی بیندیشید.
برخی از کودکان می توانند کارهایی چون یوگا و یا تنفس عمیق را انجام دهند.
خمیر بازی، توپ های فوم، حباب بازی، موسیقی نرم و دیگر موارد برای کاهش استرس پیشنهاد می شوند، که برای آرام شدن و دور شدن آنها از جو ممکن بسیار مناسب خواهد بود.
از استراتژی های هدایت مثبت استفاده کنید تا به کودک خود کمک کنید کنترل خودش را به دست آورد. به عنوان مثال، برخی یاداورهای آرام، به شیوه ای که به آن ها می گوید چه رفتارهایی انتظار می رود، به او یاد بدهید.
می توانید هر کدام یک سطل برای استفاده در شن بازی داشته باشید.
از مسواک های سخت هم برای خود و هم فرزندتان استفاده کنید.
برای تمیز کردن دندان هایتان به چیزهای زیادی نیاز نخواهید داشت، مانند حلقه های دندانی و یا پارچه های تمیز، مرطوب و سرد که در یخچال بودند. این کار به کودکان کمک می کند تا یاد بگیرند چطور می توانند بدون آسیب زدن به کس دیگری، گاز بگیرند.
وقتی کودکم گاز می گیرد چه واکنشی باید نشان دهم؟
در حالی که هر وضعیتی متفاوت است، اما در اینجا برخی دستورالعمل های کلی برای پاسخ دادن به هنگام گاز گرفتن یک کودک وجود دارد.
کودک زیر ۱ سال:
آنها با دنیای اطرافشان،با بررسی دست ها، چشم ها و دهان شان آشنا می شوند اما چنانچه در نمناک اشاره شده است اغلب به کمک نیاز دارند تا یاد بگیرند که چه باید بکنند و چه نباید بکنند.
اگر آنها یک گاز آزمایشی بر روی شانه مادر یا پدربزرگش می گیرد، خونسردی خود را حفظ کنید و از سیگنال های واضح برای برقراری ارتباط استفاده کنید که درست نیست که کسی را گاز بگیرد. یک کلمه “نه” و “گاز نگیر! ” پاسخ مناسبی است.
کودکان نوپا و پیش دبستانی دارای احساسات قوی زیادی هستند که تنها قادر به مدیریت آن هستند. کودکان نوپا می توانند خشم یا خستگی خود را ابراز کنند و یا به این دلیل که مهارت های زبانی لازم برای ابراز احساسات خود را ندارند، گاز بگیرند.
گاز گرفتن در کودکان پیش دبستانی کم تر از کودکان نوپا است. هنگام گاز گرفتن، ممکن است به خاطر چیزی در خانه و یا در برنامه مراقبت از کودک باشد که باعث می شود کودک ناراحت، ناامید، گیج، یا ترسیده باشد.
یک کودک پیش دبستانی ممکن است برای جلب توجه و یا اقدام در دفاع از خود نیز گاز بگیرد.
مراحل زیر را با کودک نوپا و پیش دبستانی دنبال کنید:
اگر گاز گرفتن را دیدید، به سرعت به صحنه بروید و به کودکی که گاز می گیرد پاسخ دهید.
با یک لحن جدی و محکم، یک حرف قوی را بیان کنید:” گاز گرفتن نداریم. گاز گرفتن باعث آسیب می شود. سپس، یک انتخاب ارائه دهید:”می توانی به دوستت کمک کنی احساس بهتری داشته باشد، یا می توانی آرام بنشینی تا زمانی که من بتوانم با تو صحبت کنم” و اگر لازم باشد، به کودک کمک کنید.
و به کودکی که فرزندتان گازش گرفته است، بگویید:” من متاسفم که اذیت شدی. اجازه بده کمی یخ بیاورم.” کودکی که گاز گرفتن را انجام داد می تواند به راحتی کودک را تسکین دهد – اگر هر دو طرف موافق باشند.
با این اعمال باعث می شوید که پی به کار اشتباهش برده باشد. سرانجام، با کودکی که گاز گرفتن را انجام داده صحبت کنید.با استفاده از لحن آرام، محکم و صریح، ارتباط چشمی برقرار کنید و با کلمات ساده صحبت کنید.
سعی کنید بفهمید چه اتفاقی افتاد که منجر به این حادثه شد. در این قانون، “گاز گرفتن مجاز نیست”، از کلماتی را که احساسات را توصیف می کنند، استفاده کنید:
کیم توپ تو را گرفت.تو عصبانی شدی.تو کیم را گاز گرفتی.نمی توانم بگذارم تو به کیم صدمه بزنی.
توضیح دهید که چگونه کودک می تواند در وضعیت های مشابه در آینده واکنش نشان دهد.
اگر گاز گرفتن یک عادت برای فرزندم شود، چه کار کنم؟
اگر گاز گرفتن برای کودک به یک عادت تبدیل شود و راهنمای مثبت مداوم موثر نباشد, وقت آن است که با معلم فرزندتان ملاقات کنید.
شما می توانید با هم یک روش برای پرداختن به رفتاری که می تواند به طور مداوم در خانه و در برنامه اعمال شود, برنامه ریزی کنید.با هم می توانید رفتار او را مورد بحث قرار دهید و تعریف کنید و علت آن را بیابید.
سپس, شما و معلم (های) او می توانید برنامه ای برای رسیدگی به علل و کمک به کودک خود برای جایگزینی گاز گرفتن با رفتارهای قابل قبول دیگری ایجاد کنید.
برای چند هفته برنامه ای را امتحان کنید, اما صبور باشید. زمان می برد تا رفتارهایش را تغییر دهد که به عادات تبدیل شده اند. با معلم فرزندتان تماس بگیرید تا اطلاعات مربوط به تغییرات رفتاری را به اشتراک بگذارید. بعد از چند هفته, اثربخشی برنامه را ارزیابی کرده و در صورت نیاز تغییراتی ایجاد کنید.
برای کمک به فرزندم برای غلبه بر عادت گاز گرفتن، از چه استراتژی هایی می تونم استفاده کنم؟
در اینجا چند استراتژی برای پرداختن به عادت گاز گرفتن کودک وجود دارد.
کودک خود را زیر نظر بگیرید تا بفهمید کجا، چه زمانی، و در چه شرایطی گاز می گیرد. گاهی ممکن است فرد بالغی برای جلوگیری از گاز گرفتن به کودک نیاز باشد.
به سیگنال ها توجه کنید.اگر به نظر می رسد که کودک آماده گاز گرفتن است، نزدیک شوید و پیش بروید.
راه های قابل قبول برای بیان احساسات قوی پیشنهاد کنید.به فرزند خود کمک کنید یاد بگیرد که خواسته ها و نیازهای خود را منتقل کند و آنها را به زبان بیاورد، نه اینکه به زور متوسل شود.
از یک سیستم یادآوری برای کمک به فرزند خود برای یاد گرفتن احساسات قوی با کلمات و اقدامات مناسب استفاده کنید (“به مانوئل بگو که وقتی آن را به تو نزدیک می کند دوست نداری”).
رفتار مثبت با پذیرفتن کلمات و اقدامات مناسب کودک (“غلغلک را دوست نداری، بنابراین از کلماتت برای استفاده کن تا بگویی این کار را نکنند”).
فرصت هایی برای کودک خود فراهم کنید تا انتخاب هایی کند و احساس قدرت داشته باشد.دقت کنید که انتظارات رفتاری شما برای کودک مناسب بوده و به طور انفرادی مناسب باشند.
داشتن یک کودک برای انجام کاری که او قادر به انجام آن نیست می تواند باعث شود که کودکان استرس بگیرد. استرس می تواند به گاز گرفتن منجر شود.
غذاهای مختلف را با انواع بافت ها ارائه دهید تا نیازهای حسی کودک خود را برآورده کنید.
کلماتی را به کودک خود برای ایجاد محدودیت ها باید دهید، مانند “نه، ” بسه”، ” یا “آن مال منه” آموزش دهید.
این استراتژی ها نباید برای پرداختن به عادت گاز گرفتن کودک مورد استفاده قرار گیرند.
از برچسب زدن به کودک به عنوان یک “گاز گیر” اجتناب کنید. بارها در بخش نکات مربوط به تربیت کودک گفته ایم که برچسب های منفی می توانند بر چگونگی نگرش شما نسبت به کودک تاثیر بگذارند و حتی بر احساسات کودک در مورد او تاثیر گذار هستند.
هرگز کودک را گاز نگیرید تا تنبیه شود و یا به او نشان دهید که گاز چیست.
گاز گرفتن یک کودک پیامی را می فرستد که استفاده از خشونت رفتاری قابل قبول است که می تواند برای حل مشکلات مورد استفاده قرار گیرد.
از عصبانی شدن، فریاد زدن و یا خجالت دادن کودک اجتناب کنید.
از دادن توجه زیاد به بچه ای که بعد از یک حادثه گاز می گیرد خودداری کنید. در حالی که این معمولاً مورد توجه منفی است، اما هنوز می تواند رفتار را تقویت کند و باعث شود که کودک بتواند آن را تکرار کند.
کودک را مجبور نکنید که با کودکی که گازش گرفته بازی کند.
کودکانی را که گاز می گیرند مجازات نکنید. مجازات به کودکان برای یادگیری انضباط و خویشتن داری کمکی نمی کند. در عوض باعث می شود که کودکان عصبانی، ناراحت، جسور و دست پاچه شوند. همچنین رابطه بین شما و فرزندتان را تضعیف می کند.
مرتبط:
