نقش مهم فسفر در بدن انسان
در حالت معمول نیاز به مصرف مکمل‌های فسفر وجود ندارد زیرا غذاهایی که ما می‌خوریم حاوی مقادیر کافی فسفر است، بااین‌حال در بعضی موارد برای مثال در شخصی که بیماری کلیوی دارد، پزشک مکمل‌های فسفر را تجویز می‌کند.
تأثیر بر روی سلامتی
فسفر، در محیط زیست بیشتر به‌صورت فسفات یافت می‌شود. فسفات‌ها مواد مهمی در بدن انسان‌ها می‌باشند، به خاطر اینکه آن‌ها قسمتی از مواد تشکیل‌دهنده DNA بوده و در توزیع انرژی کمک می‌کنند. انسان‌ها با افزودن فسفات از طریق اضافه کردن کودهای غنی‌شده به خاک، محتوی فسفات را تغییر داده‌اند.
فسفات‌ها همچنین به برخی از مواد غذایی مانند پنیر، سوسیس، ژامبون اضافه می‌شوند. مقادیر زیاد فسفات می‌تواند باعث به وجود آمدن مشکلات سلامتی مانند
آسیب رساندن به کلیه و پوکی استخوان شود. کمبود فسفر نیز می‌تواند اتفاق بیفتد؛ که مصرف زیاد دارو می‌تواند عامل ایجاد آن باشد.
نکته:
فسفر، سفید خطرناک‌ترین شکل آن است. فسفر، سفید به‌شدت سمی است و در بیشتر موارد قرارگیری در معرض آن کشنده خواهد بود. علت مرگ افرادی که معمولاً در اثر قرارگیری در معرض آن سفید جان خود را ازدست‌داده‌اند، به خاطر بلعیدن اتفاقی زهر موش بوده است.
بیشتر فسفر بدن (در حدود ۸۵ درصد) در استخوان‌ها و دندان‌ها (جایی که با کلسیم برای ساختن استخوان قوی‌تر و سخت‌تر ترکیب می‌شود) وجود دارد. بقیه فسفر در سلول‌ها و بافت‌های دیگر قرار می‌گیرد. در کلیه‌ها، فسفر ازنظر تصفیه مهم است. فسفر، همچنین به تعادل اسید-باز در خون کمک می‌کند. فسفر جریان انرژی در بدن را تنظیم کرده باعث کاهش درد عضلانی، بعد از یک کار سخت، می‌شود.
بدن شما برای رشد، نگهداری و ترمیم همه بافت‌های بدن و همچنین برای جذب سایر ویتامین‌ها و مواد معدنی ازجمله ویتامین دی، کلسیم، ید، منیزیوم و روی نیاز به فسفر دارد. وقتی در بدن شما فسفر بیشتر از کلسیم باشد، بدن کلسیم ذخیره‌شده داخل استخوان‌ها را برداشت می‌کند تا عملکرد طبیعی بدن انجام شود. این امر منجر به کاهش توده استخوانی و درنتیجه شکنندگی استخوان یا مشکلات لثه و دندان‌ها می‌شود. پایین بودن نسبت کلسیم به فسفر همچنین باعث افزایش خطر فشار خون بالا و سرطان کولورکتال می‌شود. تعادل مناسب بین کلسیم و فسفر رژیم غذایی می‌تواند باعث کاهش استرس و کاهش خطر پوکی استخوان و بهبود علائم آرتروز و دیگر مشکلاتی شود که مرتبط با توانایی بدن در استفاده از کلسیم است.
میزان نیاز روزانه
افراد حامله یا شیرده و همچنین افراد زیر ۲۴ سال، روزانه به ۱۲۰۰ میلی‌گرم فسفر نیاز دارند. برای افراد دیگر حد مجاز توصیه‌شده روزانه ۸۰۰ میلی‌گرم است. چون اغلب نیاز بدن به فسفر، از طریق رژیم غذایی تأمین می‌شود، جای هیچ‌گونه نگرانی در مورد مصرف مکمل‌های آن وجود ندارد. مسئله مهم‌تر این است که شما باید غذاهایی را که می‌خورید با دقت انتخاب کنید تا تعادل مناسبی از کلسیم و فسفر در رژیم غذایی شما حفظ شود. کاهش مصرف گوشت و افزایش مصرف نوشابه‌های گازدار، می‌تواند تعادل بین کلسیم و فسفر را به هم بزند. در این مواقع نیاز بدن به کلسیم بیشتر می‌شود تا نسبت مناسب را حفظ کند که تأمین آن اغلب مشکل است.
موارد احتیاط
مصرف روزانه بیش از ۱ گرم فسفر، مسمومیت ایجاد می‌کند. مصرف زیاد فسفر، می‌تواند منجر به اسهال و کلسیفیکاسیون (سخت شدن) اعضا و نرمی بافتها شده و توانایی جذب آهن، کلسیم، منیزیم و روی را کاهش دهد. اگر شما ورزشکار هستید و از مکمل‌های حاوی فسفات استفاده می‌کنید، باید دقت کنید که از این مکمل‌ها فقط باید به‌صورت کوتاه‌مدت مصرف کنید.
متخصصین تغذیه یک‌میزان مساوی از کلسیم و فسفر را در رژیم غذایی توصیه می‌کنند، اما رژیم غذایی غربی حاوی کلسیم کم و فسفر زیاد ( ۲ تا ۴ برابر کلسیم) است. علت این امر بسیار ساده‌است. میزان آن گوشت قرمز و مرغ و بوقلمون ۱۰ تا ۲۰ برابر میزان کلسیم آن است و از طرف دیگر نوشیدنی‌های گازدار نظیر «کولا» حدود ۵۰۰ میلی‌گرم فسفر در هر واحد مصرفی دارند.
بعضی داروها ممکن است سطح فسفر بدن شمارا کاهش دهد ازجمله: انسولین مهارکننده‌های ACE که برای درمان فشارخون مصرف می‌شوند داروهای کورتیکواستروئیدی نظیر بتامتازون، دگزامتازون، هیدروکورتیزون، پردنیزون آنتی‌اسیدها نظیر الومینیوم هیدروکسید یا بیسموت سالیسیلات ضد تشنج‌ها نظیر باربیتورات، فنی توئین، کاربامازپین چنانچه هر یک از داروهای زیر را مصرف می‌کنید با پزشک خود در زمینه مصرف بیشتر مواد غنی از فسفر یا مکمل آن مشورت نمایید.
مرتبط:بدن ما چقدر “آهن” نیاز دارد و کمبود آهن چگونه باید تأمین شود؟
