حریم شخصی فرزندانتان را حفظ کنید

درست است که ما از شیرین‌کاری‌های فرزندمان لذت می‌بریم، اما آیا به حفظ حریم شخصی زندگی خود و فرزندمان فکر می کنیم؟و یا آیا ممکن است در آینده، همسالان فرزندان‌مان هم با کلمات دوست‌داشتنی از این شیرین‌کاری‌ها بهره می‌جویند و یا در سنین بلوغ به صورت ناخودآگاه این ضعف‌ها را همانند پتکی بر پیکر فرزندان‌مان می‌کوبند؟

 

حریم شخصی فرزندانتان را حفظ کنید

تصور کنید فردی از لحظه به لحظه زندگی روزانه شما عکس‌برداری و فیلم‌برداری کند و در اختیار دیگران بگذارد، به عنوان مثال وقتی درحال غذا خوردن هستید و یا از خلال دندان استفاده می‌کنید یا در حال استحمام هستید و یا هر کار دیگری که در روز انجام می‌دهید مدام عکس‌هایتان در فضاری مجازی منتشر شود و دیگران لایک و کامنت و استیکر‌ها را به سوی عکس شما سرازیر کنند. چه احساسی خواهید داشت؟

زمانی که دیگران را در حریم خصوصی خود می‌بینید، این همان کاری است که ما اکنون با آینده فرزندان‌مان می‌کنیم، فارغ از اینکه این عکس‌ها و تصاویر تا چه حدی می‌تواند در آینده وی تاثیر‌گذار باشد.

آیا به فرزندمان احساس خوبی می‌دهد و یا اینکه اعتماد به نفس وی را تحت تاثیر قرار داده و حس حقارت بر وی چیره می‌شود؟

این مسئله به غیر از حریم شخصی فرزندان بعد دیگری نیز دارد که باید مد نظر قرار گرفته شود و آن این است که با انتشار شخصی‌ترین اطلاعات، فرزندان‌مان را در معرض خطر قرار خواهیم داد؛ افراد سودجویی که از بیمارهای روانی و جنسی رنج می‌برند و با عکس‌های فرزندان ما به خیال‌پردازی بیمارگونه می‌پردازند و یا با داشتن اطلاعات کامل از خانواده در پی سودجویی و آسیب بر می‌آیند.

حفاظت از حریم شخصی فرزندان 

تمایل والدین به این مسئله که اولین تجارب خوشایند کودک‌شان را ثبت کنند منطقی به نظر می‌رسد.

طبیعتا همه انسان‌ها در پی ثبت و ماندگار کردن لحظات خوشبختی‌شان هستند، ولی این بدان معنا نیست که والدین می‌توانند جای فرزندان‌شان تصمیم بگیرند، زیرا آنها هنوز خیلی کوچک هستند و با انتشار عکس‌ها و خلق و خوی فرزندان‌شان در جامعه مجازی می‌توانند آینده فرزندان را به مخاطره بیندازند.

برخی استدلال می‌کنند این عکس را فقط در گروه‌های خانوادگی قرار می‌دهند، ولی باید آگاه بود که آمارها نشان داده بیشترین آزارهای جنسی کودکان از طریق نزدیک‌ترین فرد به خانواده کودک بوده است.

این به معنای این نیست که همه اطرافیان‌مان را بیماران روحی و جنسی بدانیم، بلکه هدف حفاظت از حریم شخصی کودک‌مان است.

کودکی که هم اکنون قادر به مطالبه حریم شخصی‌اش نیست و در آینده این والدین هستند که باید تبعات انتشار عکس‌ها در فضای مجازی را بدهند.

کودکی که هم اکنون باید از والدین معنا و مفهوم حریم شخصی را بیاموزد.

درست است که ما از شیرین‌کاری‌های فرزندمان لذت می‌بریم، ولی آیا در آینده، همسالان فرزندان‌مان هم با کلمات دوست‌داشتنی از این شیرین‌کاری‌ها بهره می‌جویند و یا در سنین بلوغ به صورت ناخودآگاه این ضعف‌ها را همانند پتکی بر پیکر فرزندان‌مان می‌کوبند؟

تصور کنید عکسی که کودک‌تان برای اولین بار مستقلا  به سرویس بهداشتی رفته را با سوء‌نیت برای دیگران باز نشر کنند و اینجا است که والدین باید به نوجوانی که در دوران بلوغ و از این رفتار عصبانی است، پاسخ بدهند.

با این کار والدین به اطرافیان نشان می‌دهند که فرزندشان هیچ حریم شخصی ندارد.

اینکه والدین فرزندان‌شان را جزئی از خود می‌دانند و برای آنها موجودیت مستقلی قائل نیستند، طبیعتا تاثیرات مخربی در پی خواهد داشت.

حریم شخصی

استفاده از تکنولوژی را بیاموزیم 

استفاده از تکنولوژی همیشه خوشایند است، ولی آنچه مسلم است آموختن استفاده از تکنولوژی و آگاهی داشتن از اثرات مخرب و یا مزایای آن است شاید بتوانیم قبل از اینکه عکسی از فرزندان‌مان در صفحات مجازی منتشر کنیم با مد نظر قرار دادن نکاتی میزان خطری که متوجه فرزندمان می‌شود را کاهش داده و احساس خوب خود را نیز از انتشار عکس‌ها و فیلم‌ها حفظ کنیم.

* از خود بپرسید اگر در آینده فرزندتان این عکس‌ها را در صفحات مجازی ببیند و دوستانش این عکس‌ها را در اینترنت جستجو کنند و ببینند، چه احساسی خواهد داشت؟

نگاه کردن از این منظر کمک بسیاری می‌کند که تصمیم بگیرید آن عکس را منتشر کنید یا خیر.

*یادمان باشد که بیشتر آسیب‌هایی که کودکان می‌بینند همانند آسیب‌های جنسی و ربوده شدن از سمت افراد و آشنایان نزدیک به خانواده هست که از تمامی مشخصات افراد خانواده با اطلاع هستند و عکس‌های کودکان به دیگران اطلاعاتی می‌دهد که چه زمانی در مهد کودک یا مدرسه هست، چه زمانی در پارک و حال تفریح و یا خواب است.

بهتر است حریم شخصی کودکان در این زمینه رعایت گردد.

* چنانچه عکسی را از فرزندتان منتشر می‌کنید، دقت نمایید مشخصات مکانی که وی در آن قرار دارد فاش نشود که متاسفانه والدین به جزئیات در کامنت‌ها ذکر می‌کنند، به عنوان مثال من و دخترم در مدرسه و حتی اسم مدرسه را ذکر می‌کنند که معروفیت و اعتبار مدرسه هم ذکر شود و یا آدرس ویلایی که قرار است تعطیلات‌شان را در آن بگذرانند.

فراموش نکنید در صورت روشن بودن مکان‌یاب گوشی بر روی عکس محل اقامت شما نیز ارسال می‌شود.

* هیچ کس دوست ندارد در صفحات مجازی عکس‌های برهنه خود را هنگامی که درون آب است و یا بر روی لگن نشسته و اولین روز از پوشک گرفته شدن‌اش را همکلاسی‌ها و دوستانش ببیند.

یادمان باشد فرزندان‌مان در آینده از ما پاسخی در خور و منطقی می‌خواهند. زمانی که همکلاسی‌هایشان عکس‌های عریان آن‌ها را در حمام و روی لگن و غیره برای همدیگر فوروارد می‌کنند و به مضحکه می‌گیرند.

عکس‌هایی که شما منتشر می‌کنید فقط برای شما بامزه و دوست‌داشتنی است، ولی در آینده می‌توانند ابزار تخریب روح و روان فرزندان‌تان باشند از سمت اشخاصی که نیت مثبتی ندارند و اینکه فرزندان شما در زمان بلوغ که حساسیت بیشتری دارند نمی‌توانند دلایل شما را برای انتشار عکس‌ها بپذیرند.

دست‌چین کردن عکس‌ها می‌تواند کمک زیادی بکند.

* عکس‌های گروهی را با اجازه بقیه افراد نشر دهید: برخی از والدین زمانی که عکس‌های گروهی فرزندان‌شان را منتشر می‌کنند، به این نمی‌اندیشند که درون عکس تصاویر کودکان دیگری نیز وجود دارد که ممکن است خانواده‌های این فرزندان تمایلی نداشته باشند که عکس‌شان انتشار یابد و متاسفانه به کرات دیده می‌شود حریم خصوصی دیگران را زیر پا گذاشته و فقط برای احساس خوبی که والدین فقط خود تجربه می‌کنند عکس دیگران را نیز نشر می‌دهند.

فراموش نباید کرد که این خانواده‌ها می‌توانند برای اعتراض به این کار از طرف مراجع قانونی اقدام کنند.

* تصاویر کودکان زمانی که هنوز نمی‌توانند به خوبی غذا بخورند و تمامی لباس‌شان را کثیف کرده و یا در شرایط نامناسب هستند فقط برای والدین جذابیت دارد، حتی زمان‌هایی که به زمین می‌خورند و یا کارهای ناشیانه انجام می‌دهند و در آینده برایشان ایده‌آل نخواهد بود که نقاط منفی که آن زمان داشتند را همسالان‌شان ببینند.

همه می‌خواهند دیگران دیدی مثبت از آنها داشته باشند، ولی با انتشار این عکس‌ها شما نگرش همسالان فرزندتان را تغییر می‌دهید.

مخصوصاً در دوران بلوغ فرزندان تلاش می‌کنند اعتماد و عزت نفس خود را برای همسالان به نمایش بگذراند.

کلام پایانی

اگر کمی دقیق‌تر شویم متوجه خواهیم شد که هدف از انتشار این عکس‌ها فقط نشان دادن میزان خوشبختی و سعادت‌مان نیست.

شاید بهتر است با خود صادق‌تر باشیم. در ناخودآگاه همه انسان‌ها احساس مورد توجه قرار گرفتن و تایید شدن قرار دارد.

هر لایک بر عکس‌ها مهر تاییدی بر احساس رضایتمندی از خودمان خواهد بود و این نشان‌دهنده توجه والدین بر خودشان است.

رعایت نکردن حریم شخصی کودکان و به اشتراک گذاشتن عکس‌هایشان با افراد فامیل، آشنایان و غریبه‌ها برای اثبات بهترین و خوشبخت‌ترین بودن نه تنها در آینده برای فرزندان خوشایند نیست، بلکه سبب می‌شود احساسات متضادی را نسبت به والدینی که دوست‌شان دارند تجربه کنند. احساس عشق و خشم از والدی که حریم آن‌ها را زیر پا گذاشته است.

 

ستاره حمیدی؛ روان درمانگر پویشی