نتیجه مسئولیت سپاری به کودکان چیست؟
یک فوق تخصص روانپزشک کودک و نوجوان گفت: بیشتر کودکان علاقه دارند به روش‌های مختلف به بزرگترها در کارها کمک کنند، مسئولیت کاری را بپذیرند و والدین نیز به کارهای آنان اهمیت دهند، از این رو هر مقدار توجه به رفتار کودکان می‌تواند در تقویت رفتار و رشد آنان تاثیرگذار باشد.
مهشید رابطیان : در شرایطی که ویروس کویید ۱۹ ناخواسته وارد زندگی خانواده ها و فضای جامعه شده، هر فردی به میزان توان خود با توجه به دستورالعمل های بهداشتی تلاش می کند در راستای مقابله با این بیماری پیش بینی و همچنین پیشگیری های لازم را رعایت کند، که در این میان سهم کودکان در مواجه با این بیماری اطلاع رسانی صحیح از سوی خانواده و ارایه آموزش های لازم و ضروری برای در امان ماندن از ابتلا به ویروس کرونا است.
وی افزود: برای تقویت رفتار کودکان بویژه در روزهایی که ویروس کرونا همه اقشار مردم اعم از بزرگ و کوچک زن و مرد پیرو جوان را تحت الشعاع خود قرار داده نیاز است رفتار و کارهای کودکان را به عنوان قشر آسیب پذیرتر مورد توجه قرار داده و ضمن مسئولیت سپاری با در نظر گرفتن سن و رشد عقلی، آموزش های بهداشتی به آنان هم در داخل خانه و بیرون از جمله دیدار با هم سن و سالان، حضور در مهدکودک یا مدرسه به نحو مطلوب رعایت شود.
این متخصص روانپزشک تصریح کرد: مسئولیت سپاری و یا مسئولیت پذیری کودکان هم می تواند مراقبت از خود و در عین حال کمک کردن به رفاه خانواده و دیگر هموطنان باشد.
رابطیان افزود: کودکانی که در کارهای خانه مشارکت داده می شوند، در مقایسه با همسالان آنان که فقط از خود مراقبت می‌کنند، در سایر موقعیت‌ها بیشتر به خانواده کمک می‌کنند. البته نمی‌توان انتظار داشت به یکباره رفتار کودک تغییر کند و نسبت به آموزش های ارایه شده رفتاری بدون نقص داشته باشد.
وی با بیان اینکه لازم است با توجه به سن کودک، کم‌کم مسئولیت‌های او را افزایش داد، اظهار داشت: برای نمونه کودک سه ساله می‌تواند ظروف سبک را روی میز گذارد، چهار ساله‌ها می‌تواند جوراب خود و یا دیگران را جفت کند، پنج ساله می‌تواند تختخواب خود را مرتب کند، شش‌ساله می‌تواند میز ناهار خوری را جمع کند، هفت‌ساله گل‌ها را آب دهد و کودک هشت ساله می‌تواند لباس خود را جمع و مرتب کند.
رابطیان گفت: والدین باید در مواجهه با بیماری کرونا و مسئولیت سپاری به کودکان نهایت سعی و تلاش خود را در رابطه با موضوع ابتلا به بیماری و همچنین جلوگیری از بوجود آمدن ترس و تگرانی درون روان کودکان مد نظر قرار داده و ضمن بالا بردن قوه درک و فهم کودک باید بر اساس سن و توانایی، مسئولیت رفتارهای ارایه شده به آن را یادآور شوند.
وی افزود: پدر و مادر باید بدون ترس و یا نگرانی و با ارایه نمونه هایی از مواجهه همسالان آنان با بیماری ها و موارد غیر بهداشتی، به کودک مسئولیت دهند تا در کنار افزایش توانمندی، اعتماد به نفس آن را نیز تقویت کنند. مشارکت کودک در کار منزل موجب می شود او ضمن اینکه خود را جزیی از خانواده حس کند، نسبت به تلاش و یا خستگی والدین درک بهتری داشته باشد.
این فوق تخصص روانپزشک کودک و نوجوان تصریح کرد: از واگذاری کارهایی که کودک در آنها ناتوان است خودداری باید کرد و در عین حال خودداری از واگذاری مسئولیت به کودکان موجب خواهد شد ناخواسته آنان را به خانواده وابسته و در ادامه به عضوی غیر فعال تبدیل کرد.
منبع:ایرنا
