خشونت در ادبیات کودک و نوجوان
در تعدادی از رمانهای نوجوان با حجم بالایی از توصیفات خشونت در ادبیات کودک و نوجوان بار مواجه هستیم، به طور مثال در رمانهایی از دیوید آلموند با خشونتی بسیار سخت، عریان و آشکار روبرو هستیم که در شکل و ابعاد گوناگون به تصویر کشیده شده است .. از خشونت ناشی از جنگ در رمان تابستان زاغچه تا خشونت علیه همسالان در آتش خوارها و خشونت فیزیکی و کلامی در کتاب وحشی..
منتقدان میگویند باید دید خشونت چه کمکی به داستان میکند آیا شخص خشونتگر از نتایج کارش آزار میبیند یا پاداش میگیرد؟ آیا شخص خشونتگر ابراز ندامت میکند؟ آیا خشونت امری عادی و پیش پا افتاده معرفی میشود؟
نکته قابل توجه دیگر در رمانهای آلموند کارکرد هنر در مقابله با خشونت است، آلموند برای کاهش خشونت یا مقابله با آن از ابزار هنر استفاده میکند. در رمان آتش خوارها شخصیتهای داستان با استفاده از هنر عکاسی و در کتاب تابستان زاغچه با هنر نقاشی به مقابله با خشونت میروند و در کتاب وحشی میبینیم شخصیت اصلی رمان با نوشتن داستان و به پایان بردن آن و با کنترل خشمش از درد خود میکاهد و با تخلیه روانی موفق به حل مشکلات روحی خود میشود.
در انتها میتوان گفت چگونگی طرح خشونت در ادبیات کودک و نوجوان و نحوهی پرداختن به آن است که به حضور آن در کتابهای کودک و نوجوان اجازهی بودن یا نبودن میدهد. در واقع میتوان گفت این نویسنده است که میتواند با مهارت خود از خشونت بر علیه خشونت استفاده کند و به کاهش خشونت در جهان امروز کمک کند.